فهرست واژگان عرفانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات: اصلاح نیم فاصله مجازی |
||
خط ۲۹:
'''بار امانت''': مراد از امانت تکلیف و عهد و پیمان الهی است.
'''باران''': کنایت از فیض حق تعالی است، و رحمت او، که از عالم غیب بر جهان امکان صادر می‌شود، و ممکنات بر حسب مراتب ومیزان استعداد خود از آن بهره مند می‌شوند. غلبه عنایات الهی نیز
'''باغ''': جهان خرم روحانی است.
خط ۵۱:
'''پرده''': حجاب میان عبد ومعبود است. به مانع میان عاشق ومعشوق هم اشاره دارد.
'''پیاله''': تعین‌های [[هستی]]
'''پیر''': دوستی حق را گویند وقتی که طلب وخواستن به تمام وکمال باشد از آن جهت که استحقاق این دوستی را دارد. به معنای [[مرشد]] و [[مراد]] نیز هست.
خط ۶۵:
'''تواجد''': طلب وجد نمودن است. اظهار حالت وجد وشادی روحانی است بی آنکه وجدی باشد بدانگون که فرد در مثال افراد واجد باشد برای کسب فیض.
'''تجلی''' : نور مکاشفه‌است که از حضرت حق بر دل عارف ظاهر
'''تسلیم''': رها کردن تدبیر به اختیار خویش است و استقبال از قضا الهی به رضایت.
خط ۹۵:
'''جور''' : منع کردن و باز داشتن سالک را از سیر و سلوک میگویند.
'''جهالت''' : در نزد عرفا کنایه از مرگ دل است که حقایق را درک
'''چراغ دل''': دل روشن به نور معرفت را میگویند.
خط ۱۰۷:
'''چشم مست''' : سر الهی وجذبات حق است.
'''چله''' : مدت خلوتی است که صوفی به فرمان پیر ومراد و شیخ خود به سر
'''چنگ''': دست یافتن به کمال شوق وذوق است.
خط ۱۳۱:
'''حلول''' : فرود آمدن چیزی در غیر خود.
'''حیرت''': سرگردانی است و در اصطلاح اهل دل امریست که بر فلب عارف وارد می‌شود هنگامی که در حالت تامل وتفکر هستند ومانع بر ادامه آن
'''خال''' : نقطه وحدت حقیقی است. در اصطاح صوفیه اشاره به مبداء ومنتهای کثرت
'''خاطر''' : عبارتست ازخطابی که به قلب سالک وارد می‌شود و این ممکن است الهی و یا شیطانی باشد بی انکه در قلب وی باقی بماند وماندگار شود.همچنین به وارد غیبی که بدون سایقه تفکر وتامل پیدا شود نیز گفته می‌شود.
خط ۲۵۵:
'''مغنی''' : رساننده فیض.
'''مقام''': محل اقامت صوفی است به تصرف خود او.مرتبت ومنزلتی که صوفی بواسطه رعایت آداب خاصی به آن
'''مکاشفه''': حضوری است که وصف آن ممکن نمی‌باشد در جریان کشف وشهود.
| |||