موزه ملی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
ابرابزار
خط ۱۷:
| coordinates_format =
| coordinates =
|established= 1318 ۱۳۱۸
| dissolved =
| location = [[تهران]]، [[ایران]]
خط ۳۷:
[[Image:Museh Melli.jpg|thumb|قطعه‌ای از مجموعه [[هخامنشی]].]]
 
'''موزهٔ ملی ایران''' مجموعه‌ای از گنجینهٔ آثار تاریخی و پیش از تاریخی [[ایران]] است، که در [[تهران]] قرار دارد. این موزه شامل دو ساختمان مجزا به نام‌های [[موزه ایران باستان|موزهٔ ایران باستان]] با تاریخ گشایش 1318۱۳۱۸ است
 
موزهٔ ملی ایران مهم‌ترین موزهٔ کشور درخصوص نگهداری، نمایش و پژوهش مجموعه‌های [[باستان‌شناسی|باستان‌شناختی]] ایران است. گستردگی و تنوع مجموعه اشیا موجود در موزه به گستردگی جغرافیایی کشور و دورانهای متعدد پیش از تاریخی، تاریخی و اسلامی است که انسان در این سرزمین زیسته و آثاری از خود بجای نهاده استنهاده‌است. در حال حاضر موزه ملی به نمایش آثاری پرداخته که بیانگر غنای فرهنگ و تمدن، هنر، رشد اقتصادی و دست‌آوردهای فن‌آوری ایرانیان است.
 
موزه ملی ایران با قدمتی حدود ۶۰ سال، نه تنها بزرگترین موزه [[باستان‌شناسی]] و [[تاریخ ایران]] است. این موزه در فرهنگ موزه داری ایران به عنوان موزه مادر محسوب می‌شود.
خط ۶۱:
{{اصلی|موزه ایران باستان}}
{{اصلی|موزه دوران اسلامی}}
موزه [[ایران باستان]] دارای مجموعه‌های غنی از آثار باستان‌شناسی است که کهنترین آنها مربوط به دوره پارینه سنگی (بین یک میلیون تا حدود ۱۲ هزار سال پیش) و جدیدترین آثار آن مربوط به دوره ساسانی با قدمت بیش از ۱7۰۰۱۷۰۰ سال است. در این سالن از دوره‌های مختلف پیش از تاریخ و تاریخی آثار منحصر بفردی دیده می‌شود.
 
قدیمیتری دست ساخته بخش پارینه سنگی در سالن ایران باستان که از سنگ [[کوارتز]] یا در کوهی ساخته شده‌اند، مربوط به حوزه رودخانهٔ [[کشف رود]] در شرق [[مشهد]] هستند، که بیش از یک میلیون سال قدمت دارند. از دیگر مجموعه‌های قدیمی این بخش دربند و گنج پر مربوط به استان [[گیلان]] و شیوه تو در نزدیکی [[مهاباد]] است که حدود هفتصد تا دویست هزار سال قدمت دارند. از دوره‌های [[پارینه سنگی میانی]] و [[پارینه سنگی جدید|جدید]] نیز آثار جالب توجه‌ای در سالن موزه به چشم می‌خورد که بین دویست هزار تا حدود دوازده هزار سال قدمت دارند. از دوره پارینه سنگی میانه که همزمان با حضور انسان [[نئاندرتال]] در ایران است ابزارهای ساخته شده از سنگ آتش زنه و بقایای سنگواره جانوران مربوط به غارهای منطقه زاگرس و فلات مرکزی ایران از جمله غارهای بیستون و خرم‌آباد به نمایش درآمده است.
خط ۶۹:
از دوره نوسنگی و روستا نشینی آثاری چون قدیمیترین خشت ایران از تپه گنج دره، قدیمیترین [[پیکرک]]های گلی انسان و حیوان از تپه سراب و ابزارهای سنگی در سالن به نمایش درآمده است. شوش (خوزستان)، اسماعیل‌آباد و چشمه علی (تهران)، تل باکون (فارس) از محوطه‌های بسیار مهم در هزاره‌های پنجم و چهارم پ.م. (دوره مس و سنگ) در ایران هستند که نمونه‌هایی از سفالینه‌های منقوش آنها در سالن دیده می‌شود. از نقشهای مورد توجه در این دوره می‌توان به نقش ساده شده بز کوهی اشاره کرد که در سطح ظروف سفالین اسماعیل‌آباد و چشمه علی دیده می‌شوند.
 
ظروف سنگی جیرفت و شهداد با نقوش متنوع مانند نبرد انسان با جانوران اساطیری و نقش مایه‌های هندسی، جانوری و گیاهی از نمونه‌های شاخص اند که در ویترین‌ها به نمایش درآمده‌اند. از دیگر آثار مهم این دوره در سالن موزه پیکر گلی از شهداد است که نشان دهنده نیمتنه مردی برهنه با دستان جمع شده بر روی سینه، احتمالاً در حالت نیایش نشان داده شده استشده‌است.
 
ظروف، ادوات جنگی، اشیا تزئینی، پیکرک‌های انسانی و جانوری از جمله اشیای فلزی اواخر عصر مفرغ و آغاز عصر آهن هستند که در سالن به نمایش درآمده‌اند. همچنین سفال خاکستری با سطح صیقلی و داغدار و همچنین ظروف با لوله‌های ناودانی، ظروف با فرم‌های جانوری و انسانی و ریتون‌ها (ظروف جانورسان) و اشیای آهنی نیز از دیگر اشیا به نمایش درآمده است.
خط ۷۵:
تعدادی از اشیای به نمایش درآمده در بخش پیش از تاریخ سالن متعلق به تمدن عیلام است. از تمام دوره‌های عیلامی آثار هنری فراوانی برجای مانده، خصوصاً از دوره عیلام میانه که یکی از پرشکوهترین ادوار سه‌گانه دوره عیلامیها است. معبد چغازنبیل یکی از مهم‌ترین بقایای معماری این دوره است که آثار قابل توجهی مانند پیکره گاو با کتیبه، لوله‌های شیشه‌ای، آجرنوشته‌ها و کلون در از آن به دست آمده که در سالن به نمایش درآمده است. لوله‌های شیشه‌ای چغا زنبیل از جمله قدیمی‌ترین نمونه‌های شیشه در ایران است. پیکره سازی، ساخت ظروف تزئینی از قیر طبیعی، نقوش برجسته، مهرهای استوانه‌ای، پیکرک‌ها به صورت نقش برجسته قالبی، آجرهای لعابدار، اشیای بدل چینی، اشیای مفرغی و سردیس‌های تدفینی از دیگر جنبه‌های هنر عیلامی‌ها در ادوار مختلف است که در سالن ایران باستان نمونه‌هایی از آنها دیده می‌شود.
 
آثار قابل انتساب به دوره ماد در سالن موزه از مکانهای باستانی نوشیجان، حسنلو، گودین و باباجان به دست آمده‌اند. در این دوره ساخت اشیا آهنی گسترش یافت که از نمونه‌های بارز آن در سالن می‌توان به اشیا حسنلو اشاره کرد. در این دوره سفالینه‌های لعابداری زیبایی ساخته می‌شد که یک نمونه جالب توجه آن تنگ لعابدار زیویه است نقش دو بز را در دو سوی یک گل لوتوس به نمایش گذاشته استگذاشته‌است.
 
آثار باشکوه دوره هخامنشی از نمونه‌های برجسته موزه ایران باستان هستند که بازتاب هنر غنی این دوره است.
خط ۱۱۲:
پرونده:Persepolis Apadana column in National Museum of Iran.jpg|سر ستون تخت جمشید، موجود در موزه ملی ایران.
پرونده:Achaemenid Statue Sitting lion in National Museum of Iran.jpg|پیکره سنگی شیر بدون سر هخامنشی، موجود در موزه ملی ایران.
پرونده:Parthian Man (Surena) Statue in Iran-e Bastan Museum.jpg|سردار اشکانی ([[سورنا]]) [http://www.nationmaster.com/encyclopedia/History-of-Iran ] موجود در موزه ملی ایران.
پرونده:Parthian Prince in National Museum of Iran.jpg|سردیس شاهزاده اشکانی، موجود در موزه ملی ایران.
پرونده:Melli-Iran-10.jpg|مرد نمکی، موجود در موزه ملی ایران.
خط ۱۲۶:
== پیوند به بیرون ==
{{ویکی‌انبار-رده|National Museum of Iran}}
* [http://wwwnationalmuseum.nationalmuseumofiranichto.ir/faمعرفی-موزه/history/index.htmمعرفی پیشینهٔ موزه]
 
{{موزه‌های تهران}}