نیسایه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Samanseyfi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر |
Samanseyfi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر |
||
خط ۱۵:
راست است که لرستان ودشت‌های فراخ و خوش آب وهوای سرزمین الیشتر وخرم آباد مانند بسیاری از سرزمینهای ایران از برای پرورش اسب مناسب بوده اما پرورشگاه معروف اسب‌ها دژ یا ارگ سیکیه هوتی در آنجایی که داریوش گوماتا را کشت به قراینی که یاد خواهیم کرد باید در کرمانشاهان باشد<ref name="ابراهیم پور داود، ص288-294">ابراهیم پور داود، ص288-294]</ref>
نسا پرورش اسب و نسایی که داریوش از آن نام می‌برد هر دو یکیست وجای آن باید در '''کرمانشاهان''' باشد چن تن از دانشمندان به همین سرزمین متوجه شده‌اند از آنان است<ref>ابراهیم پور داود، ابراهیم پور داود ص287-294.</ref>
مارکورات(marquartصفحه۱۴۲) دژی که سیکیه هوتی نام داشته باید همان سرزمینی باشد که نویسندگان ایرانی و عرب قرون وسطی مرج القلعه یا مرج نامیده‌اند وامروزه هرون آباد (شاه آباد) گویند وشهر آنرا طزر یاد کرده‌اند. در سر راه حلوان به همدان (پیش از بیستون) در میان دشت پهناوری دژی برپا بوده که ان را مرج القلعه یعنی مرغزار دژ یا مرج نامیده‌اند در زمان خلفا در همین‌جا اسب‌های سپاهیان عرب در چرا بودند اصطخری وابن حوقل در میان شهرهای جبال (=ماد) از مرج القلعه یاد کرده‌اند مقدسی آن را جز حلوان نوشته وابن رسته ان را یک دژ بزرگ شناخته‌است<ref>untersuchungen ur gedchichte voa eran , von j marquart zweite heft leipezg1905 s. [158-160]</ref><ref>
<ref name="ReferenceA">پورداود ابراهیم، فرهنگ ایران باستان، 1542-1876. سال 1326خورشیدی انتشارات دانشگاه تهران [=صفحه287-294]</ref> ماهیدشت (ماه دشت=مایشت تلفظ محلی=مادی دشت) در دوره اشکانیان به «نیستاه» معروف بود و به دلیل آب و هوا و مراتع خوب، محل پرورش اسب جنگاوران اشکانی بوده‌است.<ref>«ماهیدشت؛ نگاهی به پیشینه، فرهنگ، وضعیت اقتصادی و تقسیمات ماهیدشت». پایگاه خبری تحلیلی اندیشه کرمانشاه.]</ref>
چنان‌که می‌دانیم از '''ماهیدشت و هرون آباد تا کرند''' و دشت‌های فراخ و پر اب و علفی گسترده و از هوای خوش برخوردار است وشایستگی آن را دارد که چراگاه هزاران اسب باشد علایم لغوی و جغرافی و تاریخی همه مارا متوجه می‌سازد که پرورشگاه معروف اسب‌های زیبای نسایی را در همین سرزمین جستجو کنیم. آری همان نسا که امروزه نامی از در آن دیار بجای نیست اما هنوز در تاریخ پرجوش و خروش ایران باستان شیههٔ اسب‌های دلیر آن وهمهمه یگردونه‌های تندرو هخامنشیان به گوش می‌رسد<ref name="
== پانویس ==
| |||