نیسایه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Samanseyfi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر |
Samanseyfi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر |
||
خط ۱:
هرودوت نوشته‌است: مادها چراگاه‌های فراوان دارند، اسب‌هایشان پرخون، زیبا، خوش‌اندام و خوش قامت‌اند و در ایلخی شاه تربیت می‌شوندهرودوت ضمن توصیف لشکر کشی بهارسال ۴۸۰ پیش از میلاد خشایارشا به یونان می‌نویسد: آنگاه هزار سوار برگزیده ایرانی و در دنبال آن هزار نیزه دار برگزیده و پس از آن ده اسب مقدس که آنها را نسائی می‌خواندند برای این که در کشور ماد، دشت پهناوری است موسوم به نسا، این دشت اسبهای بزرگ پرورش می‌دهد.
دشت بزرگ Nisaean <ref>(هرودوت ۷٫۴۰٫۳۰)</ref> در ماد اغلب به عنوان خانه اسبان بزرگ و قدبلند نسایی در نظر گرفته می‌شود (هرودوت ۳٫۱۰۶٫۲) و منطقه‌ای بسیار مهم با توجه به نوشته‌های هرودوت، استرابو و … بوده‌است. نیسایا (Nisaia (Old Persian Nisâya, 'settlement') ناحیه‌ای است در غرب ماد. دشت نسایی که توسط مؤلفان باستانی متعددی ذکر آن گفته شده‌است، به خاطر اسبهای معروفش و شبدر مخصوص آن ناحیه(medicago sativa, "purple medic"; alternatively, alvalva) شناخته شده بود. دشت در ناحیه زاگرس در کرمانشاه کنونی در دشتی بنام ماد دشت (همان ماهیدشت کنونی) بود.
گروهی از نویسندگان پیشین رومی و یونانی نسا پروشگاه اسب در زمان هخامنشی را در ماد یاد کرده‌اند و از خود داریوش هخامنشی سومین شاه هخامنشی یک نسا در سرزمین ماد و سنگ نوشته بغستان (کتیبهٔ بیستون) یاد شده و مانند اوستا '''(nisaye)نیسایه''' خوانده شده‌است.<ref>پورداود ابراهیم، فرهنگ ایران باستان، ۲۸۷-۲۹۴. [=صفحات کتاب]</ref> و پورداود ابراهیم، فرهنگ ایران باستان*<ref>
... داریوش در کتیبه بیستون:"آنگاه من با شمار اندکی از مردان مغ گئومات را کشتم وکسانیکه به او وفادار بودند در دژی بنام سیکیه هوتی در سرزمینی بنام نیسایه در ماد او را کشتم وشاهی را از او پس گرفتم»<ref>کتیبه بغستان = (بند 13 از ستون یکم کتیبه داریوش در بیستون).</ref>
| |||