فرانتس لیست: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: مندلسون⟸فلیکس مندلسون، سیسالگی⟸سی سالگی، مثلأ⟸مثلا، هشتسالگی⟸هشت سالگی، هفتسالگی⟸هفت سال... |
|||
خط ۳۹:
در ۱۸۱۱ در دهکدهٔ کوچکی به نام دوبوریان نزدیک [[شوپرون]] در [[مجارستان]]، که امروزه محل شهر [[رایدینگ]] در [[اتریش]] کنونی است، به دنیا آمد. پدر و پدربزرگ فرانتس لیست مباشر املاکِ دربار کنت [[استرهازی]] و هر دو نوازنده بودند. پدربزرگ، [[پیانو]]، [[ویلن]] و [[ارگ (ساز)|ارگ]] میزد، و پدر، علاوه بر پیانو، نوازندهٔ [[ویولنسل]] و [[گیتار]] نیز بود.
لیست، نوازندگی پیانو را از
[[هایدن]] و [[بتهوون]] از دوستان پدرِ فرانتس بودند و پدر با تکیه بر کمک هزینهٔ تحصیل فرزندش از کارفرمایان استرهازی مرخصی گرفت و همراه پسر راهی وین شد، جایی که گفته میشود بتهوون با شنیدن صدای پیانوی کودک بر پیشانی او بوسه زد. فرانتس سالها بعد در سالهای اوج کمال هنری وقتی شنید حمایت مالی کافی در [[بن|بُن]]، زادگاه بتهوون، برای ساختن تندیس برنزی آهنگساز نشده، با اجرای شش کنسرت بزرگ در وین و کشیدن صدها تن از مشتاقان به سالنهای اجرای برنامه، هزینهٔ بنای یادبود بتهوون را تأمین کرد.<ref name="برگرفته از بیبیسی فارسی">[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2011/10/111021_l41_franz_list_anniversary.shtml برگرفته از بیبیسی فارسی]</ref>
خط ۶۹:
لیست آخرین سالهای زندگیاش را در وایمار و در کنار کوزیما و واگنر گذراند و از آنها حمایت کرد.
مرگ واگنر که بیست و چهار سال از دخترش بزرگتر بود بر اثر حمله قلبی در سفر [[ونیز]]، بعد از مرگ خواهر و برادر کوزیما (دو فرزند دیگر لیست) در جوانی برای هر دو گران و ضربهٔ سخت دیگری بود. پدر و دختر در وایمار، جایی که واگنر به مقام نیمهخدایی رسیده بود احساس تنهایی میکردند. لیست با
در این زمان بسیاری از شاگردان لیست به عنوان نوازنده، آهنگساز و رهبر ارکستر وارد صحنه شده بودند و درِ خانه او بیش از پیش به روی هنردوستان و شاگردان بیشمارش باز بود. شاگردانی که بسیاری از آنها را یک بار هانس فون بولو شوهر اول کوزیما از سر خشم به ''علفهای هرز باغچه'' تشبیه کرده بود. اما لیست به این انتقادها بیتوجه بود و میگفت به همهٔ شاگردانش افتخار میکند. شاگردانی که از میانشان آهنگسازانی چون، [[ژرژ بیزه]]، [[کامی سن-سانس]]، [[بدریش اسمتانا]]، [[ایزاک آلبنیس]] و… برخاستند.
خط ۹۲:
انتقاد وارد بر نظریه برندل بیشتر در آن بود که برلیوزِ فرانسوی و فرانتس لیستِ مجارستانی را به عنوان پیشگامان «مکتب نوین آلمان» معرفی میکرد، و برندل در دفاع از نظر خود به دو نحله آلمانی و اروپایی در تاریخ موسیقی کلاسیک ارجاع میداد و آهنگسازهایی مانند [[باخ]] و بتهوون را در سنت موسیقی آلمانی، و به عنوان مثال [[موتسارت]] را به خاطر تأثیری که از موسیقی ایتالیایی بخصوص در [[اپرا]] گرفته بود، در گروه آهنگسازهای اروپایی و بینالمللی قرار میداد.
به این ترتیب آهنگسازهایی مانند [[کروبینی]] ایتالیایی و [[اتین میول]] فرانسوی جزو استادان مکتب آلمانی و هنرمندانی چون هندل و گلوک همچون موتسارت اروپایی و بینالمللی محسوب میشدند. عقاید برندل و شیوهٔ سبک شناسی او به این مختصر محدود نمیشد،
این نظرها به گونهای بود که گاهی لیست و دامادش واگنر و برلیوز را هم در مقابل یکدیگر قرار میداد، ولی در نهایت این سه تن را به نام ''رمانتیکهای انقلابی'' و شومان و شوبرت و برامس را به نام «رمانتیکهای محافظهکار» معرفی کرد.<ref name="برگرفته از بیبیسی فارسی" />
عوامل
== استخراج اصوات تازه از پیانو ==
خط ۱۲۲:
* دانته
* پوئم سمفونیهای تاسو
* اورفه
* هاملت
* مازپا
|