رخج: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ariamihr (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱:
[[پرونده:Arachosia-300BCE.svg|بندانگشتی|چپ|220px|رخج در حدود ۳۰۰ پ.م.]]
'''رُخَج''' (به فارسی باستان: '''هَرَوْوَتیش''' 𐏃𐎼𐎢𐎺𐎫𐎡𐏁 (Harauvatiš)<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=دانشگاه فرانکفورت آلمان|کد زبان=en|تاریخ=|وب‌گاه=http://titus.uni-frankfurt.de|نشانی=http://titus.uni-frankfurt.de/texte/etcs/iran/airan/apers/apers.htm|عنوان=Old Persian Corpus, Part No. 8, Text: DB1.}}</ref>) از [[ساتراپی|ساتراپی‌های]]‌های شرقی شاهنشاهی [[هخامنشی]] در اطراف [[قندهار]] امروزی بوده که [[اقوام ایرانی‌تبار|قوم ایرانی]] رُخَجی<ref>(Arachosians یا Arachoti)</ref> در آن سکنی داشته‌است. گاه سرزمین باستانی [[گنداره]]، سرزمینی که از نواحی [[رود کابل]] تا [[رود سند]] وسعت داشته با این سرزمین اشتباه گرفته می‌شود.
 
ایالت رخج در خاور [[فلات ایران]] قرار داشت و مشتمل بر قندهار امروزی در [[افغانستان]] می‌شده‌است. نخستین بار در [[فرگرد نخست وندیداد]] [[اوستا]] بنام ''هَرَخوَیتی'' و در فهرست سرزمین‌های تابع [[هخامنشیان]] در سنگ‌نوشته‌های هخامنشی بنام ''هَرَهُوَتیش'' آمده‌است.
خط ۶:
[[اسکندر مقدونی]] در سال ۳۲۸ پیش از میلاد، به این سرزمین رسید و رُخّجی‌ها را به اطاعت درآورده و کاپیشه‌کانیش<ref>Kāpišakāniš</ref> پایتخت رُخَج را به نامش اسکندریه<ref>Alexandropolis</ref> تغییر نام داد که همان قندهار امروزی است. در متون فارسی و عربی پس از اسلام، این سرزمین را ''رُخَج'' می‌نامیدند.
 
منطقه رخج تقریباً با منطقهٔ [[پشتون|پشتون‌نشین]]‌نشین امروز مطابقت می‌کند.
 
== نام ==
خط ۲۵:
تاریخ رخج با تاریخ سیستان و اقوام ایرانی‌تبار سکایی پیوند دارد. در روزگار باستان در آسیای میانه یوئه‌چی‌های شکست‌خورده که هنوز بیشتر توان نظامی و تاخت‌وتازشان را حفظ کرده بودند و از پشت، تحت فشار هیونگ‌ها بودند، به زیست‌گاه سکاها در نزدیکی فرارود تاختند و آن‌ها را به سوی مناطق جنوبی‌تر راندند. بر اثر فشار همین قوم بود که سکاها به منطقهٔ رخج و سپس به زَرَنگ (سیستان کنونی) رانده شدند و نام قوم‌شان را به منطقه سکستان )سیستان) دادند.<ref>ثلاثی، محسن: نگاهی به فرایند تاریخی تطور برخی اقوام ترک و عرب تبار در حوزه فرهنگ ایرانی. در: «نامه انسان‌شناسی». پاییز و زمستان ۱۳۸۱ - شماره ۲. (از صفحه ۱۲۱ تا ۱۳۲).</ref>
 
[[داریوش بزرگ]] از رُخج به نام سیستان ایران نام می‌برد. این شهر آریایی همان '''گدروسیا''' باستانی [[یونان|یونانی‌ها]]ی‌ها است. [[اسکندر]] شرح لشکرکشی‌هایش را به '''گدروسی''' در تاریخ ثبت کرده‌است. وی از دریانوردی فرمانده‌اش به نام [[نیارخوس]] در [[دریای مکران]] ([[دریای عمان]]) نام برده‌است.
 
داریوش شاه گوید: {{نقل قول| آن وهیزدات که خود را [[بردیا]] (فرزند [[کوروش بزرگ]]) می‌خواند او سپاه به رخج (سیستان) فرستاده بود. علیه وی «وان نام پارسی» بنده من شهربان رخج و مردی را سردار آنها کرده بود... داریوش می‌گوید بعد از نبرد با بردیای دروغین همه دروغگویان و شورشیان اش را شکست دادم و فرمانروای رخج شدم.<ref>''تاریخچه باستانی سیستان و بلوچستان'' بند ۱۰- از کتیبه جهانی بیستون</ref>
خط ۴۶:
[[رده:تاریخ افغانستان]]
[[رده:تاریخ افغانستان پیش از اسلام]]
[[رده:تاریخ باستان افغانستان]]
[[رده:جغرافیای یونان باستان]]
[[رده:ساتراپی‌های هخامنشیان]]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/رخج»