آلکوئین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فلاویوس آلبینوس آلکوئینوس''' یا '''آلکوئین''' (به [[زبان لاتین|لاتین]]: Flaccus Albinus Alcuinus)،{{انگلیسی|Alcuin}} یا '''اِلواین''' {{انگلیسی|Ealhwine}} (زاده [[۷۳۵ (میلادی)|۷۳۵]]-مرگ: [[۱۹ مه]] [[۸۰۴ (میلادی)]]) پژوهشگر، کشیش و شاعر اهل [[یورک]] [[انگلستان]] بود. آموزگار او در یورک کسی به نام اِگبرت بود. در پاسخ به فراخوان [[شارلمانی]] وی به دربار [[کارولنژی‌ها]] رفت و برای دو دهه-دهه‌های ۷۸۰ و ۷۹۰ میلادی-پژوهشگر، راهنما و آموزگار دربار ایشان بود. او رساله‌های دینی و متعصبانه بسیاری را نگاشت، همچنین شماری شعر و کارهای دستوری از خود به جای گذارد. او در [[۷۹۶ (میلادی)]] راهب بزرگ سن مارتن در [[تور (فرانسه)|تور]] شد و تا زمان مرگش هم همان‌جا ماند. در میان شاگردان او بسیاری از خردمندان چیره دوره کارولنژی دیده‌می‌شددیده می‌شد.

او دربرابر [[شارلمانی]] که بی‌دینانی را که به کیش [[مسیحیت]] نمی‌گرویدند می‌کشت چنین استدلال می‌کرد که تو می‌توانی که آنان را به مسیحیت بگروانی، ولی نمی‌توانی مسیحیت را به آنان با زور بباورانی. اینگونه شارلمانی در [[۷۹۷ (میلادی)|۷۹۷]] از کشتن کسانی که به مسحیتمسیحیت تن در نمی‌دادند پرهیز کرد.