آنگ سان سو چی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۷۲:
== فعالیت سیاسی ==
=== آغاز فعالیت سیاسی ===
بازگشت آنگ سان سوچی به برمه در ۱۹۸۸ اتفاقاً هم‌زمان با استعفای [[نی وین]]، رهبر نظامی برمه و حزب سوسیالیست آن، بود. تظاهرات دموکراسی خواهانه مخالفان شورای نظامی حاکم که از سال ۱۹۶۲ بر کشور فرمانروائی می‌کرد در ۸ اوت ۱۹۸۸ به طور خشونت باری سرکوب شد اما این تظاهرات هم چنان ادامه یافت. در ۲۶ اوت ۱۹۸۸، او موفق شد یک راه پیماییراه‌پیمایی نیم میلیون نفره را با شعار حکومت دموکراتیک رهبری کند ولی با این حال، حکومت نظامی دیگری بر سر کار آمد.
 
آنگ سان سوچی که تحت تأثیر فلسفه بدون خشونت گاندی و به ویژه مفاهیم بودایی بود، با هدف مبارزه برای دموکراسی وارد سیاست شد. او به تأسیس «اتحاد ملی برای دموکراسی» کمک کرد اما در ۲۰ ژوئیه ۱۹۸۹ در حصر خانگی قرار گرفت. به او پیشنهاد شد که در ازای خروج از کشور آزاد شود اما این پیشنهاد را رد کرد. با وجود اعتقاد آنگ سان به مبارزهٔ بدون خشونت، گروهی از فرماندهان سابق نظامی و سیاسیون قدیمی که در دوران بحران به «اتحاد ملی» پیوسته بودند مبارزات او را بیش از حد خشونت‌آمیز دانستند و از این تشکل کناره گیری کردند. با این حال، او محبوبیت فراگیر و حمایت ش را در بین جوانان اتحادیه ملی حفظ کرد.
 
=== ادامهٔ فعالیت سیاسی ===
در سال [[۱۹۸۸ (میلادی)|۱۹۸۸]] تظاهرات گسترده دانشجویان هواخواه دموکراسی در میانمار در مخالفت با شورای نظامی حاکم که از سال بر کشور فرمانروائی می‌کرد فراگیر می‌شود. حکومت میانمار در سرکوب این [[تظاهرات]] خشونتی توجیه‌ناپذیر از خود نشان می‌دهد. پس از آن کشتار، آنگ سان سو چی برای هدایت جنبش مخالفان به میانمار بازمی‌گردد. پیام «اتحاد، نظم، عشق» او که ریشه در اعتقاد ژرف به آیین [[بودا]] دارد، تمامی ملت را در بر می‌گیرد و اتحادیه ملی [[دموکراسی]] او هواخواهان بسیاری در سراسر میانمار پیدا می‌کند. در ژوئن سال [[۱۹۸۹ (میلادی)|۱۹۸۹]] بعد از چند هفته رخدادهای میدان «[[تیان آنمن]]» شورای نظامی حاکم بر میانمار آنگ سان سو چی و دیگر [[رهبر]]ان دموکراسی‌خواه را به بازداشت خانگی محکوم می‌کند. این آغاز دورانی تیره و تار در تاریخ میانمار است که تا سال ۲۰۱۰ ادامه یافت.<ref name=":1" />
 
شورای [[نیروی نظامی|نظامی]] در سال [[۱۹۹۰ (میلادی)|۱۹۹۰]] در برابر فشارهای سیاسی اجازه [[انتخابات]] ملی را می‌دهد. با وجود تنگناهای آشکار و پنهانی که نیروهای نظامی برپا داشته بودند، حزب [[اتحادیه ملی برای دموکراسی]] به رهبری آنگ سان سو چی نزدیک به ۸۰ ٪ کرسی‌های مجلس انتخابی را به دست می‌آورد. آنگ سان سو چی نخستین نخست وزیر برگزیده مردم می‌شود. اما همانگونه که قابل پیش‌بینی بود، نیروهای نظامی از پذیرش نتیجه انتخابات سر باز می‌زدند و قدرت را با نام «انجمن اعاده نظم و قانون ایالتی» (سلوریک) در دست می‌گیرند. شرایطی که تا امروز نیز ادامه دارد.
 
در ۱۴ اکتبر [[۱۹۹۱ (میلادی)|۱۹۹۱]] کمیته [[نوبل]] او را به عنوان برنده جایزه [[صلح]] به جهانیان معرفی می‌کند<ref name=":0" /> و در دسامبر همان سال پسر ۱۸ ساله‌اش الکس اریس از سوی او این جایزه را دریافت می‌کند؛ چرا که مادرش هنوز در خانه خود در میانمار تحت نظر نظامیان است.
 
الکس این جایزه را به تمامی مردم میانمار تقدیم می‌کند و در سخنرانی خویش می‌گوید: {{گفتاورد|"این جایزه مال آنهاست و پیروزی نهایی در پیکاری دراز مدت، صلح، آزادی و دموکراسی را به میانمار باز خواهد گرداند.}}
خط ۸۹:
 
== حقوق بشر در میانمار ==
یانگی لی، گزارشگر [[سازمان ملل متحد]] در امور حقوق بشر در میانمار، از آنگ سانگ سوچی، که رهبری این کشور را برعهده دارد، انتقاد کرده و گفته‌است که خانم سوچی از اقلیت [[مردم روهینگیا|مسلمانان روهینگیا]] حمایت نکرده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=13 شهریور 1396|وب‌گاه=بی‌بی‌سی|نشانی=http://www.bbc.com/persian/world-41145125|عنوان=گزارشگر سازمان ملل: آنگ سان سوچی از مسلمانان روهینگیا حمایت نکرده‌است|تاریخ بازدید=۷ سپتامبر ۲۰۱۷}}</ref>.. این در حالی است که اکثر سیاستمداران و شخصیت هایشخصیت‌های دنیا از ایشان به علت کشتن و اوارهآواره کردن مسلمان روهنیگا انتقاد کرده و خواهان پس گرفتن جایزه صلح نوبل از خانم سوچی شدند
 
== منابع ==