اووید: تفاوت میان نسخه‌ها

اوید در ۵۱ سالگی بعد از اینکه کتاب مسخ را به پایان رسانید [[آگوستوس]] امپراتور او را به شهر تومی که امروز کنستانتا نام و در کنار [[دریای سیاه]] قرار دارد تبعید کرد، اوید بالاجبار رو بدانجا نهاد و در کشتی چند بار مرگ را به چشم دید اما وقتی چشم گشود خود را در نزدیکی شهر تومی یافت و آرزو کرد کاش مرده بود، و آنجا پا نمی‌گذاشت نزدیک به ده سال در تبعید به سر برد و سرانجام در آنجا درگذشت اما طبق وصیت استخوانهایش برای دفن به ایتالیا آورده شد در نامه‌هائی که برای زن سوم خود فابیا و دوستان خود می‌فرستاد غم‌های فراوان خود را از تبعید بیان کرده بود و همه آنها از اندوه ژرف و آزردگی خاطر او حکایت می‌کند. از آثار اوید [[جووانی بوکاچیو]]، [[تورکواتو تاسو]]، [[جفری چاوسر]]، [[ادموند اسپنسر]] سود جستند و نقاشان دوره [[رنسانس]] از اشعار شهوی وی تابلوهای گوناگون پرداختند.