۲۱٬۸۶۴
ویرایش
ابرابزار
({{ادغام|موسیقی آوازی}}) |
(ابرابزار) |
||
|
{{ادغام|موسیقی آوازی}}
[[پرونده:Eurovision Song Contest 1976 rehearsals - France - Catherine Ferry 3.png|کاترین فِری، خوانندهٔ فرانسوی|250px|left]]
'''آواز''' {{انگلیسی|Vocal music}} گونه‌ای از [[موسیقی]] است که توسط یک یا چند [[خواننده]] و با یا بدون همراهی [[ساز
== موسیقی آوازی ==
[[پرونده:Óscar Briz.jpg|200px|left|]]
موسیقی آوازی گونه‌ای از [[موسیقی]] است که توسط یک یا چند [[خواننده]] و با یا بدون همراهی [[ساز]]های مختلف اجرا می‌شود؛ به‌شکلی که محوریت قطعه بر آواز خواندن باشد.
== پیشینهٔ آواز در ایران ==
{{اصلی|آواز (موسیقی ایرانی)}}
در فرهنگ‌ها مطلقِ [[صوت]] و صدا ذکر شده‌است، اما در [[موسیقی]] به‌معنی عام سرود، آهنگ و بانگ [[موزون]] زیر و بمی که از گلوی انسان
{{شعر}}
{{ب|کی بُوَد آوازِ چنگ و زیر و بم|ازبرای گوش بی‌حس و اصم؟}}
{{ب|سراینده‌ای این غزل ساز کرد|دف و [[چنگ]] و [[نی (ساز)|نی]] را هم‌آواز کرد}}
{{پایان شعر}}
زمانی آواز قبل از نام [[مقام (موسیقی)|مقام‌ها]] و گوشه‌ها قرار می‌گرفت، و چنان‌که از صفحات ضبط‌شده پیداست، [[آواز منصوری]]، [[آواز حاجیانی]]، [[آواز راک]]
در نخستین متن‌های تجلی این اصطلاح (آواز) نسخهٔ دستگاه [[ماهور]] است که در سال ۱۹۱۱ م توسط [[سالار معزز]] در [[لایپزیک]] چاپ شده‌است که در آن آواز بختیاری، آواز [[بیات ترک]]
بعدها کلمهٔ دستگاه را به‌جای آواز برگزیدند و [[فرصت شیرازی]] نیز دراین‌باره در کتاب ''[[بحورالالحان]]'' مطالبی عنوان کرده‌است.
آواز در موسیقی ایران وزن (میزانی) خاصی نیست و اجرای موزونِ آواز به ذوق و تخصص خواننده و نوازنده منوط و وابسته است (وزن آواز در موسیقی ایران مقوله‌ای جداگانه است).
دیگر از خصوصیات آواز در موسیقی ایران، متد معینِ تحریر، نحوهٔ درآمد و فرود، اوج و حضیض، انتخاب شعر و ادای مفهوم صحیح واژه‌ها و رعایت تناسب حالات است. تناسب در آوازها موجب زیبایی در استماع است؛ چه، آوازها دارای کیفیات گوناگونی هستند، مانند آهستگی، بلندی، نرمی، سختی، جنبش، نشاط
آواز به‌معنی وزن هم ذکر شده. در تعریف هزج آمده: «آواز هفدهم از هفده بحر اصول». آواز را ازلحاظ علمی می‌توان تسلسل «ملودی-مدل» ها در حول یک یا چند نت معین به نام شاهد نامید.
| |||