قاسم انوار: تفاوت میان نسخه‌ها

 

درباره نحوه ورود او به حلقه اهل طریقت ابهامهایی وجود دارد. گزارش [[جامی]] در ترجمه حال او از آن حکایت می کند که وی در اوایل به [[صدرالدین]] فرزند [[صفی الدین اردبیلی]] ارادت داشته و بعد از آن به صحبت [[صدرالدین علی یمنی]] - که وی از اصحاب [[اوحدالدین کرمانی]] بوده- رسیده است.<ref>{{پک|جامی|1365|ک=نفحات الانس|ص=590}}</ref>

 

قاسم بعدها شاگردی سید [[محمد میرمخدوم]] را که از [[مدینه]] به [[نیشابور]] آمده بود، نمود. سید قاسم بعد از آن‌که مدتی در [[آذربایجان]] بود، در جوانی به [[گیلان]] رفت و زبان [[گیلکی]] آموخت و آن را در قسمتی از اشعار خود به کار برد و در همین دوران جوانی از آذربایجان به [[خراسان]] سفر کرد و مدت‌ها در [[هرات]] اقامت کرد؛ تا آن که در سال ۸۳۰ در حجرهٔ [[احمد لر]] دیوان قاسم انوار یافت شد و به سبب تهمت ارتباط با [[احمد لر]]، قاتل [[شاهرخ|شاهرخ تیموری]]، مجبور به ترک هرات شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = علی میرانصاری |نشانی = https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7140 | عنوان =احمد لر | ناشر =[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] |تاریخ = |تاریخ بازدید =}}</ref>

* {{یادکرد|فصل= |کتاب=مجموعه آثار شاه قاسم انوار|ترجمه=|ناشر=انتشارات مولی|چاپ=|شهر=تهران |کوشش=دکتر حسن نصیری جامی |ویرایش= |صفحه= |سال=۱۳۹۳|شابک=}}

* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = جامی | نام = عبدالرحمان | پیوند نویسنده = عبدالرحمن جامی| عنوان = نفحات الانس |سال=1370| ناشر = اطلاعات| مکان = تهران|}}

{{درگاه|ادبیات آذربایجانی|ادبیات فارسی}}

{{ادبیات فارسی}}