راش (درخت): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵:
|}}
 
'''راش''' درختی است که در جنگلهای ایران موجود می‌باشد، چوب آن برای ساختمان منازل روستایی استعمال می‌شود. این درخت از ۶۵۰ تا ۲۰۰۰ گزی در جنگلهای مرطوب [[تالش]]، [[آستارا]]، [[دیلمان]]، [[کلارستان]]، [[نور]]، و [[کجور]] دیده می‌شود.
 
درخت راش از تیره فاقاسیا و از جنس فاقوس می‌باشد. یک گونه آن فاقوس سیلواتیکا در جنگلهای کرانه دریای خزر نام برده شده‌است، این درخت را در [[گیلان]]، [[رامسر]]، کجور وکلارستق، راش، در آستارا، قزل گز در درفک و طوالش، الوش و آلاش، در نور، چلر، در مازندران، مرس، و در گرگانرود، قزل آغاج می‌خوانند.
 
درخت راش در جلگه تقریباً نایاب ولی در بلندی‌های کوهستانها فراوان می‌باشد. در [[گیلان]] و [[مازندران]] در ارتفاع بیش از دو هزار متر از سطح دریا جنگلهای خالص آن یافت می‌شود. راش درختی است سایه پسند و از این رو دارای شاخ و برگ فراوان می‌باشد. نهال جوان آن از سرمای شدید زود آسیب می‌بیند و بویژه سرمای بهاره برگهای آن را نابود می‌سازد، گرمای زیاد نیز برای آن زیانبخش است . در نقاط سرد خوب رشد نمی‌کند ولی در جاهای گرم تا اندازه‌ای بهتر جست می‌دهد. درخت راش دارای ریشه‌های سطحی است و برای جنگلهای خاکهای کم ژرفا و آهکی مناسب می‌باشد. در [[جنگل]]های انبوه از شصت تا هشتاد سالگی ولی در فضای باز از ۴۰ تا ۵۰ سالگی بار می‌دهد. در خاکهای خوب هر ۵ یا ۶ سال یکبار و در آب و هوای ناسازگار هر ۱۵ سال یکبار میوه فراوان می‌دهد. میوه اشمیوه‌اش ۵ تا ۷٪ روغن دارد. ارتفاع آن خیلی زیاد می‌شود و به ۳۵ متر و قطرش به یک متر و نیم می‌رسد. عمر آن ۲۰۰ تا ۲۵۰ سال می‌باشد. چوب آن برای ساختن در و پنجره و [[تراورس]] راه آهن و میز و صندلی و مبل و صندوق و غیره بکار می‌رود و مصرف آن بیش از دیگر چوبها است . از [[سلولز]] آن پارچه‌های ابریشمی لطیف و خوب تهیه می‌شود. زغال و هیزم آن نیز مرغوب است.
 
== منابع ==