فریدون آدمیت: تفاوت میان نسخه‌ها

او بعد از تحصیلات ابتدایی به [[دارالفنون]] رفت و تا کلاس پنجم در دارالفنون به ادامه تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۱۸ کلاس پنجم را به اتمام رساند و سه ماه بعد امتحان نهایی مدرسه متوسطه را پشت سر گذاشت. او در سال ۱۳۱۸ ش به خدمت وزارت پست و تلگراف درآمد و سال بعد به وزارت خارجه رفت. پس از آن به [[دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران|دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران]] راه یافت و در سال ۱۳۲۱ فارغ‌التحصیل شد.<ref name="zamaneh.info" /> وی پایان‌نامه‌اش را دربارهٔ زندگی و اقدامات سیاسی [[امیرکبیر]] نوشت که دو سال بعد (سال ۱۳۲۳) با عنوان «[[امیرکبیر و ایران]]» با مقدمهٔ استادش [[محمود محمود]] به چاپ رسید.<ref name="zamaneh.info" />

آدمیت مخالفانی از طیف مذهبی و غیرمذهبی دارد. برخی از نیروهای غیرمذهبی ایران به خاطر توجه او به نقش روحانیون در مشروطه و برخی از مذهبی‌ها هم به خاطر توجه او به نیروهای غیرمذهبی و روشنفکران غیرمذهبی. همچنین برخی از اقلیت‌های مذهبی چون بهاییان به خاطر دیدگاه‌های او دربارهٔ [[بهاءالله]] منتقد او هستند و برخی از چپ‌ها به دلیل مواضع او، به او انتقاد دارند.<ref name="autogenerated1" />

به ادعای [[عبدالله شهبازی]]، وی [[آرامش دوستدار]] را به دلیل اینکه [[بهاءالله]] را در زمرهٔ پیامبران بزرگ الهی از جمله [[موسی]]، [[عیسی]]، [[زرتشت]] و [[محمد]] می‌آورد، شارلاتانی می‌خواند که می‌خواهد مردم را تحمیق کند.<ref name="autogenerated2" />

* بازنشر اثر فریدون آدمیت در سایت [[کنسرسیوم محتوای ملی]]<ref>[http://en.icnc.ir/index.aspx?pid=289&metadataId=5b2ab8c3-8721-43a8-8e84-c948ab4e8829&sq=فریدون%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%AF%D9%88%D9%86%20%D8%A2%D8%AF%D9%85%DB%8C%D8%AA20آدمیت سایت کنسرسیوم محتوای ملی، ۱۳۹۰]</ref>

* بازنشر اثر فریدون آدمیت در سایت [[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/141341 سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۵]</ref>