سوئیچ شبکه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش ۲۱۵۸۴۴۵۷ توسط 89.32.99.160 (بحث) (به کمک وپ:گس)
خط ۱:
{{بهبود منبع}}
{{لحن نامناسب}}
[[پرونده:2550T-PWR-Front.jpg|بندانگشتی|50-port network switch]]'''سوئیچ شبکه'''، یک دستگاه [[شبکۀ کامپیوتری]] است که نقطه‌های شبکه یا دستگاه هایدستگاه‌های شبکه را به یکدیگر وصل می‌نماید. این واژه معمولاً به دستگاه چند پورته‌ای اطلاق می‌شود که پردازش و انتقال داده را در لایۀلایهٔ دوم مدل [[مدل اتصال متقابل سامانه‌های باز|OSI]] انجام می‌دهد.سوئیچ هاییسوئیچ‌هایی که معمولاً در لایۀلایهٔ سوم یا بالاتر پردازش را انجام می‌دهند، معمولاً سوئیچ چند لایه یا سوئیچ لایه 3۳ خوانده می‌شوند.
اولین سوئیچ اترنت، توسط Kalpana در سال 1990۱۹۹۰ معرفی شد. به
 
== عملکرد ==
سوئیچ یک وسیلۀوسیلهٔ [[ارتباط از راه دور]] است که پیام هاپیام‌ها را از هر وسیله‌ای که به ان وصل شده دریافت میکندمی‌کند و سپس ان را تنها برای دستگاه هدف ارسال میکندمی‌کند. این کار سوئیچ را یک وسیلۀوسیلهٔ هوشمند تر نسبت به [[هاب]] میکندمی‌کند (که پیغامی را دریافت میکندمی‌کند و ان را برای تمام دستگاه‌های موجود در شبکه ارسال میکندمی‌کند). سوئیچ شبکه، یک نقش کامل را در بیشتر شبکه‌های مدرن محلی [[شبکه محلی]] اجرا می‌کند. شبکه‌های متوسط به بزرگ معمولاً یک یا چند سوئیچ مدیریت شده را شامل می‌شوند.
 
== شبکه‌های کامپیوتری ==
سوئیچ برای اتصال دستگاهای مختلف از قبیل [[رایانه]],، [[مسیریاب]],، [[چاپگر|چاپگرهای]]های تحت [[شبکه]]، دوربین‌های مدار بسته و .... در شبکه‌های کابلی مورد استفاده واقع می‌شود.
 
در وجه ظاهری سویئچ همانند جعبه ایست متشکل از چندین درگاه اترنت که از این لحاظ شبیه [[هاب]] (Hub) می‌باشد، با وجود آنکه هر دو این‌ها وظیفه برقراری ارتباط بین دستگاه‌های مختلف را بر عهده دارند، تفاوت از آنجا آغاز می‌شود که [[هاب]] بسته‌های ارسالی از طرف یک دستگاه را به همهٔ درگاه‌های خود ارسال می‌کند و کلیه دستگاه‌های دیگر علاوه بر دستگاه مقصد این بسته‌ها را دریافت می‌کنند در حالیکه در سوئیچ ارتباطی مستقیم بین درگاه دستگاه مبدامبدأ با درگاه دستگاه مقصد برقرار شده و بسته‌ها مستقما فقط برای آن ارسال می‌شود.
 
این خصوصیت از انجاآنجا می‌آید که سویئچ می‌تواند بسته‌ها را پردازش کند، در سویئچ‌های معمولی که به ''سویئچ لایه دوم'' معروفند این پردازش تا لایه دوم مدل OSI پیش می‌رود و نتیجه این پردازش جدولی است که در سویئچ با خواندن آدرس سخت‌افزاری (MAC) فرستنده بسته و ثبت درگاه ورودی تشکیل می‌شود.
 
سویئچ با رجوع به این جدول عملیات آدرس دهی بسته‌ها در لایه دوم را انجام می‌دهد، بدین معنا که این جدول مشخص می‌کند بسته ورودی می‌بایست فقط برای کدام درگاه ارسال شود.
خط ۱۸:
در شبکه‌های بزرگ Switchها جدول‌های خود را به اشتراک می‌گذارند تا هر کدام بدانند چه دستگاهی به کدام سویئچ متصل است و با این کار ترافیک کمتری در شبکه ایجاد کنند.
 
سویئچ بطور معمول در لایه دوم مدل OSI کار می‌کند ولی سویئچ‌هایی با قابلیت کارکرد در لایه‌های مختلف حتی لایه هفتم هم وجود دارد. پرکاربردترین سویئچ در بین لایه‌های مختلف بجز لایه دوم می‌توان به ''سویئچ لایه سه'' اشاره کرد که در بسیاری موارد جایگزین مناسبی برای روتر می‌باشند.
از سویئچ می‌توان در یک شبکه خانگی کوچک تا در شبکه‌های بزرگ با Backboneهای چند گیگابایتی استفاده کرد.
 
برخی مزیت‌های و قابلیت‌های سویئچ :
* امکان برقراری ارتباط بین ده‌ها و گاهی صدها دستگاه را به طوربه‌طور مستقیم و هوشمند به ما می‌دهد
* امکان برقرای ارتباط با سرعت بسیار بالا را فراهم می‌کند
* امکان نظارت و مدیریت بر عملکرد کاربران را فراهم می‌کند
خط ۲۸:
* امکان تفکیک شبکه به بخش‌های کوچکتر و مشخص کردن نحوه دسترسی افراد به قسمت‌های مختلف را فراهم می‌کند
 
اگر بخواهیم انواع سویئچ لایه دو را فقط نام ببریم از این قرارند :
* Store and forward
* Cut through
خط ۳۶:
== منابع ==
{{پانویس}}
* {{یادکرد-ویکی | زبان=انگلیسی | بازیابی=۲۷ ژوئیه ۲۰۱۲}}
 
{{شبکه رایانه‌ای-خرد}}