تراویح: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
فدایی جوان (بحث | مشارکتها) |
فدایی جوان (بحث | مشارکتها) جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: ترواویح⟸تراویح، درالاستیعاب⟸در الاستیعاب، ازینکه⟸از اینکه |
||
خط ۱۸:
بخاری در صحیحش از قول [[زید بن ثابت]] آورده:
«محمد زیراندازی از پوست نخل برای خودش درست کرد و شب برای نماز از خانه بیرون شد و به نماز ایستاد. چند تن در حین نماز به او پیوستند. شب بعد آن عده برای نماز آمدند اما او نیامد. آنها شروع به پرتاب سنگریزه به خانه محمد کردند و ناگاه او با خشم بیرون آمده و گفت: شما همچنان برخواسته خود پافشاری میکنید، از برای شما
بخاری در جای دیگری از [[ابوهریره|ابو هریره]] آورده که پس از مرگ محمد، مردم همچنان نوافیل (نافلهها) را فردی (غیر جماعت) میخواندند و این سنت در زمان ابوبکر و نخستین سالهای زمامداری عمر برپابود. شبی از شبهای رمضان، عمر وارد مسجد شد و مردم را مجزا یا در گروههای کوچک در حال نماز دید. عمر گفت به نظر من بهتر است اینان را تحت امامت یک قاری جمع کنم. او سپس مردم را تحت امامت ابی بن کعب جمع کرد. شب بعد عمر به مسجد آمد و دید مردم به امامت ابی بن کعب نماز میخوانند و گفت: چه '''بدعت''' خوبی است.<ref name="ReferenceA" />
خط ۲۸:
همچنین قسطلانی و نووی در جای دیگر آوردهاند:
«
== دیدگاه شیعیان ==
خط ۴۲:
از جانب دیگر پیامبر اسلام این نوع از نمازهای مستحبی را به جماعت بجا نیاورده است؛ و حتی در زمان [[ابوبکر]] هم سابقه نداشتهاست. روایتی از کتاب [[صحیح بخاری]] که از منابع اصلی حدیثی نزد اهل سنت است، به صراحت بیان میکند که اقامه آن به جماعت از بدعتهای خلیفه دوم بودهاست. وی از ابن شهاب و او از عبدالرحمن بن عبد القاری نقل میکند که: {{گفتاورد|در یکی از شبهای رمضان با عمر به مسجد رفتیم. دیدم مردم دسته دسته پراکنده هستند و هر کسی برای خود یا با گروه خود نماز میخواند. عمر گفت: به نظر من اگر اینان به یک امام اقتدا کنند بهتر است پس دستور داد ابی بن کعب پیش نماز همه باشد. شبی دیگر با وی به مسجد رفتیم و دیدیم مردم نمازهای مستحبی شبهای رمضان را به جماعت میخوانند. آن گاه عمر گفت: این بدعت خوبی است|صحیح بخاری|صلاه التراویح<ref>صحیح بخاری، ج ۲ ص ۳۰۸ کتاب صلاه التراویح ح ۲۰۱۰</ref>}}
از این رو، گفته میشود مسلمانان همواره این نماز را فرادا بجای میآوردند تا اینکه [[عمر بن خطاب]] جماعت را بدعت نهاد. از نظر اهل تشیع، اهل سنت به این بدعت گذاری تصریح نیز میکنند چنانکه قلقشندی میگوید: «عمر اولین کسی است که جماعت رمضان را تشریع کرد و آن در سال ۱۴ هجری بود».<ref>ماثر الانافة فی معالم الخلافه، ج ۲، ص ۳۳۷. بیروت، عالم الکتب</ref> ابن عبدالبر
از جعفر صادق، امام ششم شیعیان نقل شدهاست که: «به پا داشتن تراویح به جماعت جایز نیست».<ref>بحار الانوار ج ۱۰ ص ۳۶۳</ref>
|