اختلال اضطراب فراگیر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵:
| MedlinePlus = ۰۰۰۹۱۷
}}
'''اختلال اضطراب فراگیر''' (Generalized Anxiety Disorder GAD)، نوعی [[اختلال اضطرابی]] است که به صورت [[نگرانی]] بیش از اندازه و نامعقول در مورد اتفاقات و فعالیت‌های روزمره تعریف می‌شود. اختلال اضطراب فراگیر بر خلاف [[حمله
بهترین درمان برای این بیماران ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی در کنار اقدامات حمایتی است.<ref>Benjamin James Sadock, Virginia Alcott Sadock, Pedro Ruiz. Kaplan and Sadock's Synopsis of Psychiatry Behavioral Sciences Clinical Psychiatry, 11E. 2015. Lippincott Williams & Wilkins, Wolters Kluwer. P: 410</ref> بهترین درمان دارویی<ref>Baldwin, DS; Allgulander, C; Bandelow, B; Ferre, F; Pallanti, S (Oct 2012). "An international survey of reported prescribing practice in the treatment of patients with generalised anxiety disorder.". The World Journal of Biological Psychiatry. 13 (7): 510–6. doi:10.3109/15622975.2011.624548. PMID 22059936.</ref> به عنوان درمان خط اول در این بیماران داروهای مهار کننده اختصاصی بازجذب سروتونین (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors SSRIs) هستند. در این دسته دارویی، داروهای مناسب برای درمان این اختلال، اس‌سیتالوپرام (escitalopram)<ref>Bech P, Lönn SL, Overø KF (2010). "Relapse prevention and residual symptoms: a closer analysis of placebo-controlled continuation studies with escitalopram in major depressive disorder, generalized anxiety disorder, social anxiety disorder, and obsessive-compulsive disorder". J Clin Psychiatry. 71 (2): 121–9. doi:10.4088/JCP.08m04749blu. PMID 19961809.</ref> و پاروکستین (paroxetine)<ref>Wagstaff, Antona J. ; Cheer, Susan M. ; Matheson, Anna J. ; Ormrod, Douglas; Goa, Karen L. (2002-01-01). "Paroxetine: an update of its use in psychiatric disorders in adults". Drugs. 62 (4): 655–703. doi:10.2165/00003495-200262040-00010. ISSN 0012-6667. PMID 11893234.</ref> هستند. کارایی این داروها حدود ۸۰٪ است. داروهای خط دوم درمانی عبارتند از: داروهای مهار کننده بازجذب نوراپی‌نفرین و سروتونین (Serotonin–Norepinephrine Reuptake Inhibitors SNRIs) با کارایی حدود ۴۰٪ و پره‌گابالین (pregabalin) با کارایی حدود ۳۵٪. داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای مثل ایمی‌پرامین، نورتریپتیلین، کلومیپرامین و امی‌تریپتیلین به دلیل عوارض بالاتر و احتمال کشندگی در دوزهای بالا، به عنوان خط اول درمانی کاربردی ندارند.<ref>Benjamin James Sadock, Virginia Alcott Sadock, Kaplan Sadock Pocket Handbook of Clinical Psychiatry 5th Edition. 2010. Lippincott Williams & Wilkins. P: 214</ref>
| |||