هرج‌ومرج در سامرا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هرج و مرج در سامرا''' به بی‌ثباتی [[خلافت عباسی]] و جانشینی چهار خلیفه ([[ابوجعفر محمد منتصر|منتصر]](247 - 248۲۴۷–۲۴۸ هـ)، [[ابوالعباس احمد مستعین|مستعین]](248 - 252۲۴۸–۲۵۲ هـ)، [[ابوعبدالله محمد معتز|معتز]](۲۵۲–۲۵۵)، [[ابواسحاق محمد مهتدی|مهتدی]](۲۵۵ تا ۲۵۶)) با قتل خلیفهٔ قبلی در بازهٔ زمانی بین سال‌های ۸۶۱-۸۷۰۸۶۱–۸۷۰ میلادی گفته می‌شود. در این دوره، در [[سامرا]] که پایتخت عباسیان بود، خلفا عملاً بازیچهٔ سران نظامی بودند.

با وقوع [[هرج‌ومرج در سامرا|جنگ داخلی در بغداد و سامرا]] طی یک دهه پس از مرگ متوکل که به کشته شدن چهار خلیفه انجامید، امپراتوری عباسی عملاً تکه‌تکه شد و سلسله‌های نسبتاً مستقلی توسط قدرت‌های نظامی محلی تحت عنوان «امیر» در جای جای سرزمین‌های اسلامی ظهور کردند. این سلسله‌های جدید مانند [[صفاریان]]، برخلاف امرای قبلی نظیر [[طاهریان]]، در پی خودمختاری و مرکزگریزی بودند.<ref>{{harvnb|Chase|2010|p=313-315}}</ref> این دوره مصادف با امامت حسن عسکری بود. <ref>{{پک|پاکتچی|۱۳۹۲|ف=حسن عسکری (ع)، امام|ک=دائرةالمعارف اسلامی|ج=۲۰|ص=۶۱۸}}</ref>

اگرچه عباسیان در دهه‌های بعد از هرج و مرج توانستند تا حدی قدرت خود را باز یابند،بازیابند، هرج و مرج در سامرا ضربهٔ ماندگاری بر ساختار و حیثیت خلافت عباسی گذاشت و باعث شورش‌های فراوانی در بخش‌های مختلف خلافت عباسی شد.

* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Bonner|نام=Michael|کتاب=The Formation of the Islamic World, Sixth to Eleventh Centuries, The waning of empire, 861–945|ناشر=Cambridge University Press|سال=۲۰۱۰|شابک=9781139055932|پیوند=http://dx.doi.org/10.1017/CHOL9780521838238.010|doi=۱۰٫۱۰۱۷/CHOL9780521838238.010|صفحه=۳۰۵-۳۵۹۳۰۵–۳۵۹|زبان=en}}