صائب تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۶:
|زمینه فعالیت = [[شعر]]
|ملیت = {{پرچم|ایران}}ی
|تاریخ تولد = [[۱۵۹۲ (میلادی)|۱۵۹۲]] <ref name="iranica">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/saeb-tabrizi|عنوان=ṢĀʾEB TABRIZI|ناشر=دانشنامهٔ ایرانیکا|تاریخ بازدید=۱۰ مارس ۲۰۱۶}}</ref>
|محل تولد = [[تبریز]] <ref name="iranica" />
|والدین =
|تاریخ مرگ = [[۱۶۷۶ (میلادی)|۱۶۷۶]] <ref name="iranica" />
|محل مرگ = [[اصفهان]] <ref name="iranica" />
|محل زندگی =
|مختصات محل زندگی =
خط ۴۴:
|امضا =
}}
'''میرزا محمّدعلی صائب تبریزی''' (زادهٔ ۱۰۰۰ هجری/۱۵۹۲ میلادی '''[[تبریز]]'''<ref name="iranica" /> درگذشتهٔ ۷–۱۰۸۶ هجری/۱۶۷۶ میلادی '''[[اصفهان]]'''<ref name="iranica" /><ref>روزنامه اطلاعات ۶ تیر ۱۳۹۳</ref>) بزرگ‌ترین [[غزل|غزل‌سرای]] سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان [[صفویه]] است.
 
== زندگی نامهزندگی‌نامه ==
'''میرزا محمّدعلی صائب تبریزی''' در سال ۱۰۰۰ هجری در تبریز زاده شد.<ref name="iranica" /> پدر او تاجری معتبر بود. خانوادهٔ صائب جزو هزار خانواری بودند که به دستور [[شاه عباس اول]] صفوی از [[تبریز]] کوچ کرده و در محله عباس‌آباد [[اصفهان]] ساکن شدند،<ref>قهرمان، ص ۷</ref> و این مردم را تبارزه (تبریزی‌های) اصفهان می‌نامیدند.
 
صائب در [[اصفهان]] به آموختن علوم عصر پرداخت. در جوانی به [[حج]] رفت و در بازگشت به [[مشهد]] سفر کرد.
 
صائب در سال ۱۰۳۴ هه‍. ق از اصفهان عازم [[هندوستان]] شد و بعد به [[هرات]] و [[کابل]] رفت. حکمران [[کابل]]، خواجه احسن‌الله مشهور به ظفرخان، که خود شاعر و ادیب بود، مقدم صائب را گرامی داشت. ظفرخان پس از مدتی به خاطر جلوس شاه جهان، عازم [[دکن]] شد و صائب را نیز به همراه خود برد.
 
در سال ۱۰۴۲ ه‍. ق صائب به [[ایران]] بازگشت و در [[اصفهان]] اقامت گزید. [[شاه عباس دوم]] صفوی به او مقام [[ملک‌الشعرا|ملک‌الشعرایی]] داد. صائب هشتاد سال زندگی کرد و در [[اصفهان]] دیده از جهان فروبست. درگذشت او در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ هه‍. ق بوده‌است.<ref name="قهرمان، ص ۸">قهرمان، ص ۸</ref> آرامگاه او در [[اصفهان]]، در محلهٔ لَنبان، در محلی است که در زمان حیات او معروف به تکیه میرزا صائب بود. مقبرهٔ صائب در باغچه‌ای در اصفهان در خیابانی که به نام او نامگذاری شده‌است قرار دارد.
 
صائب تبریزی شاعری کثیرالشعر بود، شمار اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت گفته‌اند. آثار صائب جز سه چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به نام [[قندهارنامه]] و دو سه قطعه، همگی [[غزل]] است. افزون بر فارسی وی هفده غزل به [[ترکی آذربایجانی]] نیز دارد.<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/azerbaijan-x Azeri Literature in Iran]</ref>
 
== سبک و شیوهٔ صائب ==
صائب سبکی را به کمال رساند که چند سده پس از او [[سبک هندی]] نامیده شد.<ref name="قهرمان، ص ۸" /> او اسلوب معادله یا «مدعا مثل» را بیش از دیگر شاعران هم‌روزگارش به کار برده استبرده‌است. نازکی خیال و لطافت اندیشه و مضمون سازی‌های ظریف و معنی‌های بیگانه و باریک در شعر وی دیده می‌شود. ابیات غزل وی استقلال معنایی دارند و در یک غزل از چندین موضوع سخن گفته استگفته‌است.
 
صائب را شاعر تک‌بیت‌ها نیز گفته‌اند. از بیت‌های مشهور اوست:
خط ۷۳:
 
== اشاره به زادگاه ==
صائب تبریزی در غزلیات خود به زادگاهش تبریز اشاره کرده استکرده‌است:<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://ganjoor.net/saeb/divan-saeb/ghazalkasa/sh5533|عنوان=غزل شمارهٔ ۵۵۳۳|ناشر=گنجور|تاریخ بازدید=۱۰ مارس ۲۰۱۶}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://ganjoor.net/saeb/divan-saeb/ghazalkasa/sh4823|عنوان=غزل شمارهٔ ۴۸۲۳|ناشر=گنجور|تاریخ بازدید=۱۰ مارس ۲۰۱۶}}</ref>
 
{{شعر}}
خط ۱۰۹:
 
== پانویس ==
{{پانویس|اندازه=ریز}}
 
== منابع ==
خط ۱۲۱:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:صائب تبریزی}}
 
[[رده:آذری‌های ایرانی]]
[[رده:اهالی اصفهان]]