ایلیچ رامیرز سانچز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ایلیچ رامیرز سانچز''' {{اسپانیایی|Ilich Ramírez Sánchez}} معروف به '''کارلوس شُغال''' (زاده ۱۲ اکتبر ۱۹۴۹ در [[ونزوئلا]]) [[قتل|آدمکش]]، مزدور جنگی و «انقلابی حرفه‌ای» [[مارکسیسم|مارکسیست]] بود.

کارلوس در سال ۱۹۴۹ در شهر [[میشلانا]] در [[ایالت تاچیرا]] در غرب ونزوئلا به دنیا آمد. پدر وی یک مارکسیست معتقد بود و او را ([[رسم نام‌گذاری اسلاوی شرقی|مانند نام پدری]] [[لنین]]) ''ایلیچ'' نامید. دو برادر کوچکترش هم ''ولادیمیر'' و ''لنین'' نام دارند. مادر او در محافل اشرافی، شخصی شاخته شده بود. او در ناز و نعمت بزرگ شد.<ref name=":0"/>

او که در دانشگاه پاتریس لومومبا در [[مسکو]] درس می‌خواند (پس از [[فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی]] نام این دانشگاه به [[دانشگاه دوستی ملل روسیه]] تغییر کرد) به دلیل بی‌انضباطی و نمره‌های پایین از این دانشگاه اخراج شد.<ref name=":0" />

در اوایل دهه هفتاد میلادی به [[سازمان آزادی‌بخش فلسطین]] پیوست.<ref name=":0" />

نخستین ترور معروف او، سرمایه‌دارسرمایه‎دار یهودی [[جوزف ادوارد سیف]] صاحب [[فروشگاه زنجیره‌ای|فروشگاه‌های زنجیره‌ای]] [[مارکس اند اسپنسر]] و معاون افتخاری [[بنیاد صهیونیستی بریتانیا و ایرلند]] بود. او با ورود به حمام خانه سِیف، از فصله یک متری به سرش شلیک کرد. گلوله دوم در اسلحه گیر کرد و شغال مجبور به فرار شد. آقای سیف از این ترور، زنده ماند.<ref name=":0" />

در دی ماه ۱۳۵۳ او دو بار سعی کرد هواپیماهای اسرائیلی شرکت [[ال عال]] را در [[فرودگاه اورلی]] پاریس هدف قرار دهد که در هر دو بار ناکام ماند.<ref name=":0" />

در سال ۱۹۷۴ [[ارتش سرخ ژاپن]] (یک گروه مسلح کمونیستی) به سفارت فرانسه در [[لاهه]] حمله کرد و سفیر فرانسه و عده ای از کارکنان سفارت را گروگان گرفت. آنها خواستار آزادی یکی از افراد خود از زندان در فرانسه بودند. آنها در نهایت اجازه پیدا کردند که با هواپیما به [[سوریه]] بروند و در قبال آزادی یکی از اعضای خود، همه گروگان‌ها را آزاد کردند. گفته می‌شود کارلوس در این عملیات نقش داشته‌استداشته است.<ref name=":0" />

شهرت اصلی کارلوس بخاطر حمله به مقر [[اوپک]] در سال ۱۳۵۴ خورشیدی (۱۹۷۵ میلادی) است. وی به همراه سه چپ‌گرای آلمانی و [[انیس نقاش]] <ref name=":0" /> و یک زن در صبح روز ۳۰ آذر سال ۱۳۵۴ به شکل خدمتکار به محل اجلاس در [[وین]] نفوذ کردند. آنها در میان جلسه وزیران نفت وارد سالن اجلاس شدند و ابتدا با اسلحه، مقامات را تهدید کردند و سپس در سالن مواد منفجره کار گذاشتند. آنها بیش از ۶۰ نفر را به گروگان گرفتند و دیپلمات‌ها را به سه دسته دوست، بی‌طرف و دشمن تقسیم کردند که دوستان شامل [[الجزایر]]، [[عراق]] و [[لیبی]]، گروه بی‌طرف: [[نیجریه]]، [[کویت]]، [[اکوادور]]، ونزوئلا، [[گابن]] و دشمنان شامل [[ایران]]، [[عربستان سعودی]]، [[امارات متحده عربی]] و [[قطر]] بودند.<ref name=":0" /><ref name=":2">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=۲۶ شهریور ۱۳۹۳|وب‌گاه=دیپلماسی ایرانی|نشانی=http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1938231/روزی+که+وزیر+نفت+ایران+تا+پای+مرگ+رفت.html|عنوان=روزی که وزیر نفت ایران تا پای مرگ رفت}}</ref>

کارلوس از دولت [[اتریش]] درخواست هواپیما کرد تا گروگان‌ها را به هر جا خواست ببرد و از این کشور خواست بیانیه‌ای دربارهدر باره آرمان فلسطین هر دو ساعت از رادیو و تلویزیون اتریش پخش کند و گرنه ابتدا [[زکی یمانی]] و [[جمشید آموزگار]] را خواهد کشت و بعد سالن را منفجر خواهد کرد.<ref name=":0" />

مقامات پس از چند ساعات مذاکره بی‌حاصل به خواسته گروگان‌گیران تن دادند و گروگان‌گیرانتروریست‌ها به همراه دریافت باج بین پنج تا پنجاه میلیون [[دلار آمریکا]] <ref name=":0" /> همراه با گروگان‌هایشان با اتوبوس به سمت فرودگاه و سپس با هواپیما به سمت الجزایر حرکت کردند. آنها در الجزایر برخی گروگان‌های عرب را آزاد کردند و به سوی لیبی حرکت کردند. اما در لیبی هواپیمایی جهت حرکت به سمت عراق در اختیارشان قرار نگرفت و به ناچار پس از اینکه نتوانستند در [[تونس]] فرود بیایند مجدداً به الجزایر بازگشتند.<ref name=":2" /> تأثیرتاثیر این حادثه چنان بود که اپک تا ۲۵ سال اجلاسی در این حد و اندازه برگزار نکرد.

گزارش‌های زیادی وجود دارد که [[معمر قذافی]] سلاح و بودجه این عملیات را تأمینتامین کرده بود.<ref name=":0" />

گفته می‌شود آنها قصد داشتند آموزگار و یمانی را بکشند اما پس از اینکه به آنان اطمینان داده شد در صورت انجام این کار همه گروگان‌گیران کشته خواهند شد، با دریافت پانزده میلیون پوند باج همه گروگان‌ها را آزاد کردند و خودشان هم گریختند.<ref name=":2" />

وی بعد از دستگیری دو همرزمش در فرانسه که یکی از آن‌ها ''ماگدالنا کو'' دوست دخترش بود، دست به اقداماتی زد که مقامات فرانسه از آنها به عنوان یک جنگ خصوصی یاد می‌کنند و در واقع مجموعه‌ای از حملات تروریستی در شهرهای مختلف فرانسه بود. از جمله این حملات که در سال‌ها ۱۹۸۲ و ۱۹۸۳ انجام شد. انفجار دو قطار در فرانسه و چند مورد بمب‌گذاری، از جمله مقابل دفتر سه روزنامه و دفتر مرکزی رادیو فرانسه، و حملات [[نارنجک]]ی در اماکن عمومی پاریس و [[مارسی]] را می‌توان نام برد. این حملات در مجموع، یازده کشته و ۱۵۰ مجروح به جای گذاشت.<ref name=":0" />

وی در چهارم تیر ماه اعلام کرد که «کارلوس تروریست مرموز بین‌المللی در هماهنگی عملیات مربوط به ترور شاه سابق ایران شرکت دارد و عناصر کمونیستساندنیست و رزمندگان ناسیونالیست [[آمریکای لاتین]] نیز در این عملیات شرکت دارند و برای انجام این عملیات ۱۴۰ هزار دلار جایزه تعیین شده‌است.» دو روز بعد از این مصاحبه چند [[بالگرد]] به اقامتگاه محمدرضا پهلوی حمله کردند و او را از فاصله چند متری زیر رگبار گلوله گرفتند. محافظان پس از چند لحظه رو به بالگردها آتش گشودند و آنها را فراری دادند.<ref name=":1">{{یادکرد وب|نویسنده=مهدیس امیری|کد زبان=fa|تاریخ=۳ مرداد ۱۳۹۵|وب‌گاه=بانک اطلاعات نشریاتنشريات کشور،کشور،مجلات مجلات ایران،ايران، مطبوعات ایرانايران|نشانی=http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1451634|عنوان=کارلوس القاعده‌ای‌هاالقاعده‌یی‌ها را آماتور می‌داند}}</ref> در این حادثه به کسی آسیب نرسید.<ref name=":0" />

لقب شغال از سوی رسانه‌ها به او داده شده بود. این لقب از کتاب معروف [[فردریک فورسایت]]، روز شغال (۱۹۷۱) با موضوع ترور نافرجام [[شارل دو گل]] گرفته شده بود. در سال ۱۹۷۳ از این کتاب [[روز شغال (فیلم)|فیلم معروفی]] هم به همین نام ساخته شد.<ref name=":0" />

کارلوس شغال سال‌ها در لیست بزرگ‌ترین فراریان تحت تعقیب در جهان قرار داشت. وی در ۱۹۹۳ در [[خارطوم]] پایتخت کشور آفریقایی [[سودان]] قربانی معامله سران آن کشور شد و درحالی که برای عمل جراحی در بی‌هوشی کامل به سر می‌برد، از روی تخت اتاق عمل بیمارستان ربوده شد و با غل و زنجیر بسته و با هواپیما به فرانسه منتقل شد. دادگاه محاکمه او در سال ۱۹۹۷ یکی از جنجالی‌ترین دادگاه‌های اواخر قرن بیستم بود. دادگاه او در سکوت کامل رسانه‌های خبری فرانسه برگزار شد. او دادگاه خود را «مزخرف و چرند» خواند و گفت مقامات فرانسه حق ندارند از او بازجویی و او را محاکمه کنند زیرا او را به صورت غیرقانونی در سودان دستگیر و به فرانسه منتقل کرده‌اند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=۶ شهریور ۱۳۹۱|وب‌گاه=رجا نیوز|نشانی=http://www.rajanews.com/news/119156|عنوان=تا سه سال نمی‌دانستم با اندرزگو ازدواج کرده‌امکرده ام!/ خبر شهادتش را پنج ماه بعد از امام شنیدم!}}</ref> او مدعی شد: «آنها مرا به گروگان گرفتند».<ref name=":1" />

کارلوس در این دادگاه به جرم قتل دو پلیس و یک شهروند عادی در سال ۱۹۷۵ به حبس ابد محکوم شد. وی بار دیگر در سال ۲۰۱۱ برای عملیات زنجیره‌ای خود در سال‌های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۳ خود در فرانسه محاکمه شد و این بار هم به اتهام قتل ۱۱ نفر و مجروح کردن بیش از ۱۵۰ نفر به حبس ابد محکوم شد. دادگاه کارلوس چند ماه پس از سرنگونی معمر قذافی و قتل وی در لیبی برگزار می‌شد. کارلوس در جریان سخنرانی ۵ ساعته خود در دادگاه متنی را قرائت کرد که مدعی بود «وصیت‌نامه» قذافی است و او را بزرگترین انقلابی دنیا توصیف کرد. وی سخنان خود را با شعار «زنده‌باد انقلاب، الله اکبر» تمام کرد که توسط حدود ۱۵ نفر از هوادارانش در سالن دادگاه تکرار شد.<ref name=":0" /><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=Leo Ramirez|کد زبان=|تاریخ=16th December 2011|وب‌گاه=Agence France-Presse|نشانی=http://web.archive.org/web/20120112035442/en-maktoob.news.yahoo.com/carlos-jackal-sentenced-life-prison-060353225.html|عنوان=Carlos the Jackal sentenced to life in prison}}</ref>

کارلوس طی یک مصاحبه در زندان، گروه‌های تروریستی عامل [[بمب‌گذاری‌های ۷ ژوئیه ۲۰۰۵ لندن|حوادث لندن]] را محکوم و آنان را به دلیل اعمال خشونت علیه مردم عادی جامعه سرزنش کرد.<ref name=":1" />

وی در مورد سازمان [[القاعده]] گفت: «آنها حرفه‌ای نیستند و درست برنامه‌ریزی و سازماندهی نشده‌اند. آنها حتی بلد نیستند به درستی [[مواد منفجره]] بسازند.»<ref name=":1" />

در سال ۲۰۰۵ در مصاحبه‌ای رادیویی از زندان، با ابراز خرسندی از [[حملات ۱۱ سپتامبر]] به تمسخر [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] پرداخت.<ref name=":0" />

او خود را مبارزی خونسرد می‌خواند. هیچ اتهام تروریستی را قبول ندارد. دشمن [[اسرائیل]] و دوست [[فلسطین]] است. معتقد است که قربانیان عملیات او در موقع نامناسب در جای نامناسب بوده‌اند.<ref name=":0" />

در سال ۱۳۹۱ در پی شکایت رسمی ایران به فیلم [[آرگو (فیلم)|آرگو]]، با وکالت [[ایزابل کوتان-پر]]، همسر و وکیل کارلوس نام او برای بار دیگر در ایران به زبان آمد.<ref name=":0" />