کنستانتین تسیولکوفسکی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Pezhman nb (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۶:
== فضانوردی ==
[[پرونده:Chertrg_Tsiolkovsky.jpg|بندانگشتی|300px|طرح اولیه یک فضاپیما اثر تسیولکوفسکی]]
دستاوردهای تسیولکوفسکی در زمینهٔ فضانوردی و مهندسی موشک از اهمیت بیشتری برخوردارند.
دستاوردهای تسیولکوفسکی در زمینهٔ فضانوردی و مهندسی موشک از اهمیت بیشتری برخوردارند. علاقهٔ او به این زمینه تحت تأثیر نویسندگانی مانند [[ژول ورن]] بود. او در این مورد نوشت: «تا مدت بسیاری من نیز به موشک مثل بقیه فکر می‌کردم. تنها به عنوان وسیله‌ای برای تفریح و استفاده‌های ناچیز روزانه. یادم نمی‌آید دقیقاً چه بود که مرا به محسبه دربارهٔ حرکت موشک واداشت. احتمالاً اولین بذرهای این فکر توسط آن نویسندهٔ بی نظیر و کبیر، ژول ورن کاشته شدند. او افکار مرا به راه‌های خاصی کشاند و سپس میلی و هوسی از راه رسید و پس از آن نوبت کار ذهن بود».<ref>اسنگ، مسابقهٔ فضایی، ۸</ref>▼
او در مقالهٔ «فضای آزاد» (۱۸۸۳) پدیدهایی را بررسی کرد که در محیط‌های فاقد [[گرانش]] صورت می‌گیرند. در این مقاله برای نخستین بار امکان پرواز در [[خلأ]] با استفاده از [[قوانین حرکت نیوتن#قانون سوم|اصل کنش و واکنش]] را بررسی کرد و بر پایهٔ آن طرحی ساده برای پیشرانش سفینه‌های فضایی با استفاده از موشک ارائه کرد. وی به بررسی مسائل متعددی دربارهٔ شرایط لازم برای زندگی گیاهان و جانوران در فضا نیز پرداخت.
در ۱۸۹۶ بررسی امکان سفر میان‌سیاره‌ای به وسیلهٔ موشک را شروع کرد و فرمول معروف خود موسوم به «معادلهٔ تسیولکوفسکی» را برای حرکت موشک به دست آورد. سپس در ۱۹۰۳ در مقاله «بررسی فضای جو با استفاده از دستگاه‌های واکنشی» به نظریه‌پردازی دربارهٔ حرکت موشک پرداخت و فرمول‌های اساسی پرواز را به دست آورد و امکان سفر به خارج از جو به وسیلهٔ موشک را ثابت کرد. یک از مهمترین ابداعات او در این مقاله پیشنهاد استفاده از سوخت مایع برای موشک ها بود. وی نشان داد که سوخت های مایع از سوخت های جامدی مثل [[باروت]] کارامدتر هستند و طبق محاسبات او [[اکسیژن]] مایع و [[هیدروژن]] مایع بهترین ترکیب برای سوخت موشک بود. وی این نتایج را تنها با محاسبات نظری و بدون هیچ آزمایشی به دست آورد.
تسیولکوفسکی در پیشرفت دانش نوپای مکانیک اجسامِ با جرم متغیر نقش داشت. وی نظریه‌ای برای پرواز موشک با در نظر گرفتن تغییر جرم آن در حین حرکت ارائه کرد. برای هدایت و تغییر جهت موشک در خلأ، پیشران‌های گازی را پیشنهاد کرد و ضریب عملکرد واقعی موشک را به دست آورد. او از ۱۹۰۳ تا ۱۹۱۷ طرح‌های متعددی برای ساختن سفینهٔ فضایی ابداع کرد و حتی ایده‌های استفاده از بخشی از سوخت برای خنک کردن محفظهٔ احتراق و استفاده از مواد دیرگداز را پیشنهاد کرد. وی در دهه ۱۹۲۰ نظریه موشک‌های چند مرحله‌ای را مطرح کرد و در ۱۹۳۵، پیشنهاد خوشه‌ای شدن موشک‌ها برای رسیدن به سرعت‌های بالا را ارائه داد.<ref name="a" />
سطر ۶۰ ⟵ ۶۲:
این جملهٔ معروف از تسیولکوفسکی است که: «زمین گهوارهٔ انسان است، اما هیچ‌کس تا ابد در گهواره نمی‌ماند.»<ref>{{یادکرد ژورنال | عنوان = تعطیلات آخر هفته در مرز آسمان| ژورنال = روزنامه شرق| مکان = تهران| شماره = ۲۴۶۲| سال = ۱۳۹۴| پیوند = http://sharghdaily.ir/News/80015/تعطیلات-آخر-هفته-در-مرز-آسمان| تاریخ بازبینی = ۳ دسامبر ۲۰۱۷}}</ref>
▲
تسیولکوفسکی دربارهٔ کارهای علمی خود نوشت: «انگیزهٔ اصلی زندگی من… پیش بردن بشریت، ولو اندکی، بوده‌است؛ و دقیقاً به همین دلیل است که به چیزهایی علاقه‌مندم که هرگز نان و قدرت به دست نمی‌دهند. اما امیدوارم که شاید زحمات من… بتواند به جامعه کوهی از نان و قدرت نامحدود بدهد.»▼
▲تسیولکوفسکی دربارهٔ ارزش کارهای علمی خود
دانشمند آلمانی [[هرمان اوبرت]] که خود از پیشروان دانش موشک و فضانوردی بود، در نامه‌ای به تسیولکوفسکی نوشت: «شما شعله را برافروخته‌اید و ما نمی‌گذاریم که خاموش شود. ما برای تحقق بزرگترین آرزوی بشر تمام سعی خود را خواهیم کرد.»<ref name="a" />
| |||