یکی از مهمترین عواملی که باعث پذیرفتن این قطعنامه از سوی [[رهبر ایران]] شد، نامهٔ محرمانه [[محسن رضایی]] (فرمانده وقت سپاه پاسداران) به [[امامهاشمی خمینی]]رفسنجانی بوده است. در بخشی از این نامه آمده است:<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.shahrvandemrouz.com/content/669/default.aspx| عنوان = یک سال جنگ؛ پس از قطعنامه | نویسنده = محمد حیدری| تاریخ = ۱۸ آبان ۱۳۸۷| ناشر = هفتهنامه شهروند امروز}}</ref>{{نقل قول|... تا پنج سال دیگر ما هیچ پیروزی نداریم، ممکن است در صورت داشتن وسائلی که در طول پنج سال به دست میآوریم قدرت عملیات انهدامی یا مقابله به مثل را داشته باشیم و بعد از پایان سال ۱۳۷۱ اگر ما دارای ۳۵۰ تیپ پیاده و ۲۵۰۰ تانک و ۳۰۰۰ قبضه توپ و ۳۰۰ هواپیمای جنگی و ۳۰۰ هلیکوپتر باشیم و قدرت ساخت مقدار قابل توجهی از سلاحهای لیزری و اتمی که از ضرورتهای جنگ در آن موقع است را داشته باشیم، میتوان گفت به امید خدا بتوانیم عملیات آفندی انجام دهیم.}}