کاخون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کاخون''' یا '''کاخُن''' {{اسپانیایی |Cajón}} تلفظ:<small> </small>[[راهنما:IPA/Spanish|[kaˈxon]]] نوعی [[ساز کوبه‌ای]] است.{{سخ}}کاخن لغتی اسپانیایی به معنی جعبه، صندوق یا صندوقچه است که به نوعی [[ساز کوبه‌ای]] اطلاق می‌شود.

نوازنده کاخن بر روی آن می‌نشیند و با ضربات کف دست و انگشتان که بر روی صفحه جلویی (تاپا) و صفحات کنار و بالای ساز می‌کوبد، صدا تولید می‌کند.

کاخن عمدتاً در موسیقی آفرو-پِرویی و همینطورهمین‌طور سبک‌های معاصر [[فلامنکو]] و [[جاز|جَز]]([[جاز]]) مورد استفاده قرار می‌گیرد. اصطلاح '''کاخن''' به سایر آلات کوبه‌ای جعبه‌ای شکل مورد استفاده در موسیقی آمریکای لاتین مانند cajón de rumba (مورد استفاده در موسیقی [[رومبای کوبایی]]) و cajón de tapeo (مورد استفاده در موسیقی محلی [[مکزیک]]) اطلاق می‌شود.

در حال حاضر این ساز در سراسر قاره آمریکا، فیلیپین و اسپانیا رایج است. کاخن در دوران [[برده‌داری]] در کشور [[پرو]] توسعه یافت و تا سال 1850۱۸۵۰ به اوج محبوبیت رسید. در سال‌های پایانی قرن 19میلادی۱۹میلادی نوازندگان کاخن، تغییراتی در ساختار و صدادهی این ساز بوجود آوردند. پس از دوران برده داری کاخن در بین دیگر ساکنین [[آمریکای لاتین]] از جمله سفیدپوستان (نسل‌های بعدی استعمارگران اروپایی) نیز رواج پیدا کرد.

کاخن جعبه‌ای چوبی به شکل مکعب مستطیل ایستاده استایستاده‌است که 5۵ طرف آن با تخته‌های چوبی به ضخامت 0.5۰٫۵ تا 0.75۰٫۷۵ اینچ (1.3۱٫۳ تا 1.9۱٫۹ سانتی‌متر) و سطح اصلی آن که تاپا(tapa) نام دارد با تخته سه‌لا ساخته شده استشده‌است.

در قسمت پشت کاخن (و گاهی اوقات در سمت چپ یا راست آن) حفره صدا(sound hole) قرار دارد.

کاخن در اصل فقط جعبه‌ای چوبی بود اما در حال حاضر امکانات بیشتری بر روی آن قرار گرفته استگرفته‌است. پایه‌های لاستیکی یا پلاستیکی و انواع فنرها و اِسنرها(snares) که برای ایجاد صدایی زنگدار در داخل و پشت تاپا نصب می‌شود.

کاخن‌ها در طیف گسترده ایگسترده‌ای از مدل‌ها و قیمت‌ها در دسترس هستند.{{سخ}}

پرونده:Cajon musician.jpg|"هِیدی جوبرت" نوازنده‌ینوازندهٔ خیابانی ساز کاخن

پرونده:Cajón hand positions.jpg|پوزیشن معمولی دست‌ها در نواختن کاخن

* https://en.wikipedia.org/wiki/Cajón