خوردگی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از کهن‌ترین آثار خوردگی مربوط به [[دیوار آهنی]] [[قفقاز]] است که روی آن را با [[مس]] پوشش دادند. آغاز پژوهش بگونه امروزی در [[انگلستان]] پس از غرق شدن [[کشتی جنگی]] HMS Alarm در سال ۱۷۶۱ میلادی بود. پس از آن ورقه‌های مسی به بدنه کشتی‌ها وصل می‌شد اما پس از چندی دیده شد که این ورقه‌ها در جاهایی که [[میخ|میخ‌های]] [[فولاد|فولادی]] آنها را نگه داشته بود، خورده شده‌اند ([[خوردگی گالوانیک]]).

وقوع طبیعی واکنش های مربوط به پدیده ی خوردگی مربوط به زمانهای خیلی دور می باشد ،ولی برخورد های علمی و اصولی با این پدیده به مطالعات و تحقیقات بسیار ارزشمند دانشمند معروف انگلیسی (([[میشل فارادی]])) نسبت داده میشود. این دانشمند در سال های 1840-1830 رابطه ی بین فعالیتهای شیمیایی و جریانات الکتریکی (نسبت بین مقدار فلز حل شده و جریان برق) را به رابطه معروف M=Kit ارائه نمود. او همچنین گزارش می کند که رویین شدن آهن ناشی از تشکیل فیلم بر روی آن است و برای اولین بار اعلام می دارد که انحلال فلزات،ماهیت الکترو شیمیایی دارد .البته قبل از او (([[همفری دیوی]])) دانشمندان انگلیسی به بررسی اصول خوردگی گالوانیکی پرداخته و نتایج آزمایش ها ی خود در باره چگونگی حفاظت کاتدی بدنه ی کشتی ها با نصب آندهای فدا شونده را در سال 1824 منتشر ساخت . اقدامات این دانشمند پایه ها عملی و اجرایی حفاظت کاتدی را به وجود آورد و موجب توسعه و گسترش کاربرد آهن گالوانیزه گردید.