جهانی شدن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱:
'''جهانی شدن''' از دیدگاه کارشناسان امور بین‌الملل، فرایند یکپارچگی مردم [[جهان]] در زمین واحد است. به نحوی که هیچ حادثه و رخدادی در هیچ نقطه‌ای از سیارهٔ زمین نمی‌تواند محلی و کم‌اهمیت تلقی شود.
 
طبق برخی دیدگاه‌های موافق با جهانی شدن، این اتفاق در صورت انسجام می‌تواند سبب گسترش پیوندها و ارتباطات متقابل فراتر از حد [[دولت]]‌ها شود و اهمیت محلات و قومیت‌گرایی را به حداقل برساند.<ref name="ReferenceC" /> یک‌جهانی شدن در حقیقت از پیامدهای [[نوزایی]] تمدن صنعتی و [[انقلاب تکنولوژیک|انقلاب تکنولوژی]] و گسترش [[سرمایه داری|سرمایه‌داری]] است که در صورت تحقق دور از فساد و نقص می‌تواند به موجب فرایندهای پیچیده، جوامع مدنی را جایگزین دولت‌شهرهای سنتی کرده و در تعاملی برابر به صورتی متوازن باعث توسعه همگانی گردد.<ref>نق به مضمون. ضیائی فر، منیژه، «اجلاس داووس برای جهانی شدن و راهکارهای جهانی شدن اقتصاد ایران»</ref>
 
== تعریف ==
جهانی شدن در زبان فارسی معادل «Globalization» در زبان انگلیسی درنظر گرفته شده استشده‌است. در زبان عربی نیز کلمات «العولمة» و «الکوکبة» معادل جهانی شدن یا [[جهان گرایی]] ترجمه شده‌اند که عمدتاً کلمه «العولمة» مورد استفاده قرار می‌گیرد.<ref name="ReferenceA">الحمادی، عبدالله، «ما و مظاهر جهانی شدن»</ref>
 
در رابطه با ارائه تعریفی جامع و مانع از پدیدهٔ جهانی شدن میان صاحبنظران و اندیشمندان اجماع نظر حاصل نشده و هر دسته از آنان به تناسب برداشتی که از این پدیده دارند و پیش زمینه‌های ذهنی و ایدئولوژی سیاسی که بدان تعلق دارند تعریف خاصی از این پدیده ارائه داده‌اند. در برخی ازاین تعاریف، جنبه اقتصادی جهانی شدن غلبه دارد و در برخی دیگر ابعاد سیاسی، فرهنگی یا ارتباطی آن بیشتر مدنظر قرار می‌گیرد.<ref name="ReferenceB">میر محمدی، داوود، «جهانی شدن، ابعاد و رویکردها»</ref>
 
[[رابرتسون]] جهانی شدن را مفهومی می‌داند که محصول فشرده شدن جهان و تشدید آگاهی جهانی است و فرآیندی است که وابستگی متقابل افزایش آگاهی مردم از کیفیت جهان به عنوان یک کلیت یکپارچه در قرن بیست و یکم را بهمراه داشته استداشته‌است. پراتسون{{چه کسی؟}} جهانی شدن را پدیده‌ای چند وجهی تعریف کرده استکرده‌است به گونه‌ای که به بافت‌های گوناگون کنش اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، نظامی، فناوری و محیط زیست راه پیدا کرده استکرده‌است.<ref>کیانی، داوود، «فرهنگ جهانی؛ اسطوره یا واقعیت»</ref>
 
در تعریفی دیگر [[مارتین آلبرو]] جهانی شدن را فرآیندی دانسته استدانسته‌است که براساس آن مردم جهان در یک جامعه واحد و فراگیر جهانی به یکدیگر می‌پیوندند.
 
[[امانوئل ریشتر]]: جهانی شدن شکل گیریشکل‌گیری شبکه‌ای است که طی آن اجتماعاتی که پیش از این در کره خاکی، دور افتاده و منزوی بودند در وابستگی متقابل و وحدت جهانی ادغام می‌شوند.<ref>صداقت، پرویز؛ «سرشت جهانی شدن و مسائل آن»</ref>
 
[[صندوق بین‌المللی پول]] جهانی شدن را ادغام وسیع تر و عمیق‌تر تعریف می‌کند. به عبارت دیگر، جهانی شدن را رشد وابستگی متقابل اقتصادی کشورها در سراسر جهان از طریق حجم و تنوع مبادلات کالا و خدمات و جریان سرمایه در ماورای مرزها و همچنین از طریق پخش گسترده‌تر و وسیع تر تکنولوژی می‌داند. (IMF،۱۹۹۳)
خط ۳۴:
* توسعه [[صنعت]] [[گردشگری]]
*انتقال سریع و رو به رشد گسترش فناوری
* شکل گیریشکل‌گیری شرکت‌های بزرگ چند ملیتی
* تشدید گرایش و تمایل کشورها به عضویت در [[سازمان]]‌ها و [[بلوک]]‌های اقتصادی منطقه‌ای
* مهاجرت نیروی کار در سطح بین‌المللی
خط ۵۳:
 
=== بعد اقتصادی ===
سازمان تجارت جهانی یکی از سازمانه‌هایی است که بیانگر جهانی شدن اقتصاد در شرایط حاضر می‌باشد. این سازمان از جهانی شدن بازارهای مالی و گسترش آنها و قراردادهای الزام آورالزام‌آور برای کشورها، جهانی شدن اقتصاد و تجارت آزاد و حرکت گسترده کالا در میان مرزها را به وجود آورده استآورده‌است.<ref name="ReferenceA" />
 
یکی از اهداف بنیادی جهانی شدن در عرصهٔ اقتصاد، از میان رفتن مرزهای اقتصادی و حذف موانع حقوقی – قانونی در کشورهاست به گونه‌ای که سرمایه‌ها به صورت آزاد در گردش درآیند.<ref>مجتهد زاده، پیروز، «هویت ملی در عصر جهانی شدن»</ref>
 
=== بعد فرهنگی ===
بسیاری از روشنفکران و تحلیل گران، پدیدهٔ جهانی شدن را بیشتر با توجه به بعد فرهنگی و اثرات اجتماعی آن مورد توجه قرار داده‌اند. از بعد فرهنگی، جهانی شدن بیشتر بر ناظر بر فشردگی زمان و مکان و پیدایش شرایط جدید برای جامعه جهانی و جهانی شدن فرهنگ است. این بعد از جهانی شدن بر اقتصاد و سیاست تفوق دارد و عمده توجه آن بر روی مشکلاتی تمرکز دارد که فرهنگ جهانی با بهره‌گیری از رسانه‌های جمعی برای هویت ملی و محلی به وجود می‌آورد. مبنای تحلیل طرفداران فرهنگ جهانی بر این اصل مبتنی است که رشد فزایندهٔ فناوری وسایل ارتباط جمعی، اینترنت و ماهواره موجب فشردگی زمان و مکان و نزدیکی فرهنگی کشورها شده و از این طریق یک فرهنگ مسلط در سطح جهانی تشکیل داده استداده‌است.<ref>(البرو، مارتین، «عصر جهانی؛ جامعه‌شناسی پدیدهٔ جهانی شدن»</ref>
یکی از ابعاد جهانی‌شدن زبان واحد و جهانی است، امروزه زبان‌هایی مانند زبان انگلیسی این کاربرد را دارند اما دانشمندانی در طول تاریخ زبان‌هایی را مختص به این کار طراحی کرده‌اند. معروف‌ترین و شناخته شده‌ترین زبان فراساخته به این منظور زبان اسپرانتو است. زبان اسپرانتو زبانی بسیار ساده، حتی بسیار ساده‌تر از انگلیسی، منطقی و بیطرف است.
 
خط ۶۵:
 
=== بعد علمی و فناوری ===
یکی دیگر از ابعاد مهم جهانی شدن است. از این منظر جهانی شدن با [[انقلاب علمی]] و دانسته‌های جدید مرتبط است. انقلاب علمی، دانش فنی، ارتباطات و نیروی انسانی نه تنها محرکه اصلی جهانی شدن هستند بلکه جهانی شدن وانقلاب علمی و جهش دانش فنی دوروی جدایی نا پذیر یک سکه محسوب می‌شوند. جهانی شدن به واسطه انقلاب علمی و اطلاعات راه را برای رسیدن به خدمات اطلاع‌رسانی سریع به همهٔ مناطق از طریق تجارت و مبادله آزاد اطلاعات و آموزش همراه ساخته استساخته‌است.<ref name="ReferenceA" />
 
== پانویس ==