شعاع شوارتزشیلد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
با فرض حسن نیت ویرایش 93.190.143.3 (بحث) خنثی‌سازی شد. (توینکل)
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:علم در ۱۹۱۶ (میلادی)
خط ۱:
'''شعاع شوارتزشیلد''' [[شعاع|شعاعی]]ی است که بر طبق معادلات متریک برای سیاهچاله ها تعیین می‌شود.'''شعاع شوارتزیلد'''{{انگلیسی|Schwarzschild radius}} نام شعاعی در فیزیک است که تمام اجسامی که در آن وارد می‌شوند در یک نقطه جمع می‌شوند با هر [[جرم (فیزیک)|جرمی]] به [[تکینگی|نقطه تکینگی]] گفته می‌شود.به منطقه‌ای با شعاع شوارتزیلد [[افق رویداد]] گفته می‌شود
 
== پیشینه ==
 
در سال [[۱۹۱۶ (میلادی)]]، ستاره‌شناس [[آلمان|آلمانی]]ی [[کارل شوارتز شیلد]] پاسخی برای [[نظریه نسبیت عام انشتین]] یافت که نشانگر یک [[سیاهچاله]] کروی بود. او نشان داد که اگر جرم یک [[ستاره]] در ناحیه به اندازه کافی کوچک متمرکز شود، [[میدان گرانشی]] در سطح [[ستاره]] چنان قوی می‌شود که حتی نور توان گریز از آن را ندارد. همان چیزی است که هم اکنون [[سیاهچاله]] می‌نامیم، ناحیه‌ای از [[فضازمان]] که به [[افق رویداد]] محدود شده‌است و امکان ندارد از آن، چیزی از جمله [[نور]] به ناظری دوردست برسد.
 
مدت‌ها غالب فیزیکدان‌ها که [[انیشتین]] نیز در میانشان بود، تردید داشتند که آیا چنین پیکربندی غیرعادی ماده، می‌تواند در جهان واقعی روی دهد؟ اما بعدها روشن شد که هرگاه ستاره ناچرخان به اندازه کافی سنگینی، هر اندازه که شکل و ساختار دورنیش پیچیده باشد، [[سوخت هسته‌ای]] خود را به پایان رساند، به ناچار فرو خواهد پاشید و [[سیاهچاله]] کاملاً کروی شوارتز شیلد زاده خواهد شد.
خط ۹:
== معادله ==
 
بر طبق [[متریک شوارتز شیلد]] هرگاه یک جسم [[شعاع|شعاعش]]ش از ''شعاع شوارتز شیلد'' خودش کمتر شود به یک [[سیاهچاله]] تبدیل شده‌است. یعنی اجسام دیگر قبل از رسیدن به سطح جسم در ''شعاع شوارتز شیلد'' گرفتار جاذبه خیلی شدیدی می‌شوند؛ ولی اگر ''شعاع شوارتز شیلد'' درون جسم قرار بگیرد یعنی کوچک‌تر از شعاع آن باشد، آن جسم خواص [[سیاهچاله]] را ندارد. شعاع شوارتز شیلد از رابطه زیر به دست می‌آید:
 
: <center><math>r_s = \frac{2Gm}{c^2},</math></center>
خط ۲۳:
: <math>c</math> [[سرعت نور]] است.
 
مقدار ثابت {{چر}} <math>2G/c^2</math> {{رچ}} را می‌توان به {{چر}} ۱٫۴۸×۱۰<sup>−۲۷</sup> m/kg {{رچ}}تقریب زد.
 
می‌توان نشان داد که یک جسم با هر [[چگالی]]، اگر به اندازه کافی بزرگ باشد می‌تواند در شعاع شوارتز شیلد خود فرو رود، یعنی:
خط ۶۳:
 
[[رده:سیاه‌چاله‌ها]]
[[رده:علم در ۱۹۱۶ (میلادی)]]