حسن اسماعیل‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

اشتیاق بی اندازهٔ شاگرد و تبحر استاد چنان کرد که اسماعیل‌زاده، هنرمندی خلاق و نقاشی صاحب قلم شد. وی۱۴ سال نزد استاد رمز قلم کشیدن و هنر رنگ آمیزی را آموخت؛ چنان‌که نقاشی‌های او خط و سبک و رنگ قلم استادش مدبر را می‌نمود. این همکاری از یک سو موجب گرایش نقاش مستعد و جوان به شیوه و شگرد استادش محمد مدبر شد واز سوی دیگرعامل رونق نقاشی‌های خیالی ساز مذهبی و شاهنامه ای نزد عامه مردم شد. شگفتا که او چه در دوران حیات استادمحمدمدبر و چه پس ازمرگ ایشان چنان تشابهاتی ازنظر رنگ وطرح با استاد مدبر آشکارساخت که بسیاری هنگام داوری تابلوهای آن دو درتشخیص صاحب آن دچاره حیرت و تردید می‌شدند چنان‌که امروز هم او رامدبرزنده (ثانی) نام نهادند. وی در میان رنگها رنگهای تلخ و تیره مانند قهوه ای (اکر) را بیش از رنگهای دیگر دوست دارد. در پس زمینه نقاشیهای تابلوهایش این رنگها به خوبی نمایان است. استاد حسن اسماعیل‌زاده ذاتاً یک هنرمند است. زیرا جدای از یافته‌های خود از استادش آثاری که در طول زندگی. پر پرکتش خلق کرده‌است، سرشار از تنوع است. ترسیم موضوع تابلوی قهوه‌خانه برای اولین باردر نقاشیهای قهوه‌خانه ای و توجه به صحنه‌های روزمره زندگی مردم و آداب و رسوم آنها از ویژگیهای آثار استاد اسماعیل زاده است. مانند تابلوهای عقدکنان ، چاوش خوانی . حنابندان زمان قدیم . شب چله زمان قدیم .و... زیرا. پاسخگویی به نیازهای عاطفی درونی خود که از خصوصیات یک هنرمند واقعی است دقیقاً در آثار ایشان دیده می‌شود. همچنین توجه به منظره سازی و تأثیر گیری از فضاهای مختلف. حسن اسماعیل‌زاده به طراحی اهمیت ویژه ای می‌دادند. طراحیهای سریع و کلی که برای شروع تابلو با قلم و رنگ یا ذغال رو بوم می‌زنند بقدری زیبا و استادان است که تعجب‌برانگیز است زیرا ایشان آموزشی برای طراحی تند (اسکیس) یاکلی بینی (فضا سازی اولیه) در طراحی آنگونه که در دانشگاه‌ها آموزش داده می‌شود ندیده‌اند. با وجود این در آثار نقاشی استاد اسماعیل‌زاده دقت در طراحی درست و قابل قبول و تأکید بسیار بوده‌است و این از نکات مهم و ویژگی‌های منحصربه فردی است که در آثار این استاد دیده می‌شود.