هشام بن عبدالملک بن مروان بن حکم بن ابی العاص بن امیه بن عبد شمس ،ابوالولید اموی دمش<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=البدایه و النهایه|نام خانوادگی=ابن کثیر|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=۲۳۳ ۲۵۱}}</ref>قیدمشقی است که در سال ۷۲ /۶۹۱ متولد شد <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=البدایه و النهایه|نام خانوادگی=ابن کثیر|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=۲۳۳ ۲۵۱}}</ref> او در سی و چهار سالگی پس از مرگ برادرش یزید دوم به خلافت رسید ، و از او به عنوان خلیفه ی نیک بنی امیه یاد می شود.او با ذکاوت و عقل و تدبیرش توانست اوضاع وخیم را موقتا آرام کند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۱۸۷ ۱۸۹}}</ref>و به گونه ای در جمع آوری پول و صرف آن ها در کارهای مشروع و دقت در حساب های بیت المال و نیز دادن حق به صاحبان حق عادل بوده است <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۱۸۹}}</ref>اقداماتی نظیر کندن قنات برای آبیاری ، حفر چاه در مسیر راه های حج و شکوفا شدن صنعت پارچه ابریشمی و مخملی در دوران حکومتش انجام داد <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۱۸۹}}</ref>هشام بن عبدالملک در زمینه ی اوضاع داخلی علویان را تحت نظر گرفت تا شورش نکنند <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۱۹۲}}</ref>در زمینه ی اوضاع خارجی جبهه ی شرق را که شاهد نا آرامی بود باعث کاهش متصرفات اسلامی و عقب نشینی مسلمانان از برخی سرزمین های ماوراء النهر از جمله بخارا شد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۲۰۲}}</ref>و جبهه ی ارمنستان و آذربایجان که امیران مسلمان در آن جا حاکم بودند به دلیل ضعف نیروی نظامی تحت تصرف ترکان درآمد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۲۰۲ ۲۰۳}}</ref>در جبهه ی روم که مسلمانان شهرهای زیادی را فتح و محاصره کردند زمانی که به سمت آسیای صغیر پیش می رفتند جنگ بزرگی بین روم و مسلمانان رخ داد که شکست مسلمانان را در پی داشت و این جنگ ،آخرین جنگ میان اموی ها و رومیان به حساب می آید<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۲۰۴ ۲۰۵}}</ref>در جبهه ی شمال آفریقا امویان در دو جنگ اصنام و قرن پیروز شدند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۲۰۵}}</ref>در جبهه ی اندلس هم مناطقی را فتح کردند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۲۰۵ ۲۰۶}}</ref>اما مسلمانان در نبرد بواتییه از شارل شکست خوردند وپراکنده شدند <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۲۰۷}}</ref>مدت خلافت هشام نوزده سال و شش ماه و چند روز بود که سرانجام در روز چهارشنبه در ربیع الآخر ۱۲۵ /شباط ۷۴۳ درگذشت<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دولت امویان|نام خانوادگی=طقوش|نام=محمد سهیل|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=1389|شابک=|مکان=|صفحات=۲۰۸}}</ref>
