حق پناهندگی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
گسترش / پناهندگی سیاسی
خط ۱۳:
==پناهندگی سیاسی مدرن==
 
ماده 14 اعلامیه جهانی حقوق بشر می گوید: "هرکس حق دارد برای جلوگیری از تعقیب از آزار و شکنجه ازگرفتناز گرفتن حق پناهندگی در سایر کشورها برخوردار شود." کنوانسیون 1951 ملل متحد درباره وضعیت پناهندگان و پروتکل 1967 مربوط به وضعیت پناهندگان همچنین قوانین ملی مربوط به پناهندگی سیاسی را دنبال می کند. براساس این توافقنامه یک پناهنده (یا در معرض سرکوب مستقیم قرار گرفته ویا عوامل زیست محیطی باعث پناهندگی اش شده) فردی است که در خارج از قلمرو کشور مادری اش(و اگر ملیت ندارد در محل اقامت دائمی اش) به دلیل ترس از آزار و اذیت تحت محافظت قرار می‌گیرد. دسته بندی هایی که از موقعیت حفاظت شده برخوردار می‌شوند عبارتند از نژاد و قومیت، قبیله، ملیت، مذهب، عقاید سیاسی و عضویت و یا مشارکت در هر گروه خاص اجتماعی یا فعالیت های اجتماعی. که با تفسیر قربانیان واقعی آزار و شکنجه در برابر تعقیب کنندگانشان بر اساس اصل نان رفولمان (عدم اخراج) که نباید به کشور مبدأ که جان پناهنده در معرض خطر قرار می‌گیرد، بازگردانده شوند، این بخشی از قانون مرسوم و قانون متارکه(صلح یا آتش بس موقت ) ملی به حساب می آیدو{{سخ}}
این مقررات و معیارهای پذیرفته شده به عنوان اصول و بخش اساسی کنوانسیون1951 ملل متحد در مورد وضعیت اخراج نشدن پناهندگان به کشور مبداء می‌باشد.
از 1990 قربانیان آزار و شکنجه جنسی (که ممکن است شامل خشونت خانگی یا سرکوب سیستماتیک جنسیتی یا اقلیت جنسی باشند) در برخی کشورها به عنوان یک مقوله مشروع و قانونی برای دریافت اعطای پناهندگی پذیرفته شوند، و آن هنگامی است که متقاضیان پناهندگی اثبات کنند نمی‌توانند یا تمایلی به بازگشت به کشور مبداٰ بدلیل نداشتن حفاظت ندارند تا از حق پناهندگی از کشوری که پناه جو می‌پذیرد برخوردار شوند