قحطی ۱۹۴۳ بنگال: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸:
وارد کردن برنج از برمه (میانمار) نیز ممکن نبود. زیرا ژاپن در برمه با انگلیس در بنگال مشغول جنگ بودند.<ref>Nicholas Tarling (Ed.) ''The Cambridge History of South East Asia'' Vol.II Part 1 pp139-40</ref><ref>Bayly and Harper (2004), p.284</ref>
محصول مازاد دیگر نقاط هند نیز صرف ارتش بریتانیا می‌شد و چیزی به بنگال نمی‌رسید. ضمن اینکه به دلیل سیاست انگلیسی «تفرقه بینداز و حکومت کن»، مردم [[هندو]] نسبت به سرنوشت [[مسلمان|مسلمانان]] بنگال بی‌تفاوت بوده و حتی گاهی از ارسال کمک به سوی آنها جلوگیری می‌کردند.<ref>Famine Inquiry Commission 1945a p57, 93</ref><ref>Dutt, 1944; Ghosh, 1944; N.S.R. Rajan 1944; Mansergh vol III 1971; Mansergh vol IV, 1973 p 358; Famine Inquiry Commission 1945a p84</ref><ref>Moon (1973) p 239</ref>
وینستون چرچیل. به طرز عجیبی دربارهٔ قحطی سال ۱۹۴۳ که جمعیت بنگال را به کام مرگ می‌کشید، سنگدل بود. وی بارها محموله کمک‌های پزشکی و مواد غذایی را که برای رسیدن به دست قربانیان بنگالی راهی این منطقه شده بود، به سمت سربازان اروپایی هدایت می‌کرد که هیچ مشکلی از نظر تدارکاتی نداشتند. .<ref>Arthur Herman, ''Gandhi & Churchill: The Epic Rivalry that Destroyed an Empire and Forged Our Age'' (2009) p 513</ref><ref name="Ghose1993">{{cite book|author=Sankar Ghose|title=Jawaharlal Nehru, a biography|url=http://books.google.com/books?id=MUeyUhVGIDMC&pg=PA111&dq=%22hadn't+died+yet%22|accessdate=20 December 2010|year=1993|publisher=Allied Publishers|isbn=978-81-7023-369-5|page=111}}</ref><ref name="Tharoor2003">{{cite book|author=Shashi Tharoor|title=Nehru: the invention of India|url=http://books.google.com/books?id=3axLmUHCJ4cC&pg=PA133&dq=%22hadn't+died+yet%22|accessdate=20 December 2010|year=2003|publisher=Arcade Publishing|isbn=978-1-55970-697-1|page=133}}</ref>
| |||