عبدالملک یکم سامانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
زهرا عبادی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
زهرا عبادی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳:
}}'''عبدالملک بن نوح'''، پسر بزرگ [[نوح بن نصر]] فرمانروای حکومت [[سامانی]] بود. نوح بن نصر در سال ۳۴۳ درگذشت و بر طبق وصیتش مبنی بر به سلطنت رسیدن چهار پسرش بر اساس ارشدیت لذا [[عبدالملک ]]پسر بزرگ او که تنها ده سال داشت به فرمانروایی رسید. وی از سال ۳۴۳ تا ۳۵۰ حکمرانی کرد. عبدالملک در یازدهم شوال ۳۵۰ هنگام چوگان زدن از اسب افتاد و جان خود را از دست داد. در زمان فرمانروایی وی در شهر [[خراسان]] امنیت برقرار بود و مردم آسودهخاطر بودند. اما با مرگش خراسان را شورش و آشوب فرا گرفت. سرانجام برادرش [[منصور بن نوح ]]به جای او به سطنت رسید.
پس از مرگ [[نوح بن نصر]] پسر بزرگ او [[ابوالفوارس عبدالملک بن نوح]] به حکومت رسید. در این زمان هر کس طمع رسیدن به خلافت را داشت. در آغاز فرمانروایی او [[ابومنصور محمد بن عزیر]] به مقام وزارت رسید. [[ابو سعید بکر بن مالک فرغانی]] که توسط [[نوح بن نصر]] به مقام سپهسالاری [[خراسان]] انتخاب شده بود در جایگاه خود باقی ماند. او قبل از آنکه [[بخارا]] را ترک کند در تثبیت حکومت [[عبدالملک]] تلاش کرد و در شعبان ۳۴۳ وارد [[نیشابور]] شد. [[ابوعلی بن محتاج]] که از برکناری و عزل خود ناخشنود بود در [[نیشابور]] خطبه به نام خود خواند. اما پس از آنکه وضعیت [[خراسان]] را آشفته دید به [[رکن الدوله]] در [[ری]] پناه برد و در سال ۳۴۳ حکومت [[خراسان]] را با کمک [[ال بویه]] به دست گرفت؛ بنابراین [[معزالدوله]] با لشکر کشی خود [[نیشابور]] و شهرهای دیگر [[خراسان]] را تحت سلطه خود گرفت. اما بعد از به خلافت رسیدن [[عبدالملک بن نوح]] او توسط سپهسالار [[خراسان]] به نام [[بکر بن مالک]] شکست خورد و به [[رکن الدوله]] در [[ری]] پناه برد. [[رکن الدوله]] در سال ۳۴۳ با کمک ا[[بوعلی]] [[گرگان]] را تصرف کرد و و آنجا را تحت سلطه خود گرفت و [[حسن بن فیروزان]] تا [[جاجرم]] پیشآمد. سرانجام سپاه [[خراسان]] مهاجمان را سرکوب کرد و در اول محرم ۳۴۳ آنان به [[ری]] بازگشتند. در آخر رجب ۳۴۳ [[ابوعلی چغانی]] که [[سامانیان]] بیم او را داشتند در اثر بیماری وبا در [[ری]] درگذشت. بدون شک مرگ این سپهسالار برای [[سامانیان]] خبر خوشی بود. در سال ۳۴۳ [[سامانیان]] به همراه دو لشکر از [[خراسان]] به [[ری]] و [[اصفهان]] رسیدند. [[محمد بن ماکان]] پس از تصرف [[اصفهان]] در ربیع الاول ۳۴۴ در جنگی که با [[ابوالفضل بن العمید]] داشت به دست او اسیر شد. سپس [[رکن الدوله]] با [[بکر بن مالک]] مصالحه کرد و با پرداخت سالانه دویست هزار دینار [[ری]] و تمام شهرهای جبل را تحت سلطه خود حفظ کرد. اما پس از این مصالحه دربار شهر [[بخارا]] از سپهسالار جدید آزرده خاطر گشت. پس از مدتی لشکریان به منظور شکایت از [[بکر]] نزد [[عبدالملک]] رفتند و گفتند که بکر آنان را تحقیر کرده و در تحقق نیازهایشان کوتاهی میکند. اما احتمالاً هنگامی که [[رکن الدوله]] تعهد داد که از خلیفه عباسی برای بکر بن مالک هدایا و حکم فرمانروایی دریافت کند این مسئله باعث شد دربار سامانی از [[بکر بن مالک]] رنجیده خاطر شود. به همین دلیل زمانی که بکر در رمضان ۳۴۵ به منظور دریافت هدایا از امیر سامانی به [[بخارا]] آمد و ادای احترام کرد ا[[لپتکین حاجب]] در دربار امیر بر اساس توطئه ای از پیش تعیین شده او را به قتل رساند. همچنین وزیر،
== پانویس ==
|