'''هُوِیزه''' (در عربی: الحُویَزه)<ref>[http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-b1eba8c4d2ac407f85565c6395df7e44-fa.html لغتنامه دهخدا]</ref> (در فارسی:هویزه و همچنین خوزگان)<ref>هوزگان را میتوان در [[سرور تحت شبکه نامهای جغرافیایی]] از راه این [http://geonames.nga.mil/ggmagaz/ لینک] یافت. جعبه Advanced Search را باز کرده و کد -۳۰۶۷۱۸۰ را وارد کنید و جستجو دیتابیس را بزنید.</ref><ref>[http://travelingluck.com/Asia/Iran/Khūzestān/_403564_Hūzgān.html Traveling Luck for Hūzgān, Khūzestān, Iran]</ref><ref>[http://www.geographic.org/geographic_names/name.php?uni=-4308069&fid=2796&c=iran National Geospatial-Intelligence Agency, Bethesda, MD, USA]</ref> مرکز [[شهرستان هویزه]] در [[استان خوزستان]] است.
نام این شهر که در مقطعی هوزگان بود که در سال ۱۳۶۲ خورشیدی با دستور دولتی به هویزه تغییر یافت.<ref>[http://www.dastour.ir/brows/?lid=116624 پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور]. بازدید: ژوئیه ۲۰۱۱.</ref>
خط ۵۰:
اکثر ساکنین این شهر از طوایف [[اعراب خوزستان|عرب]] بوده و به [[زبان عربی]] سخن میگویند.. طوایف معروف این شهر کوت، نیس، بنی ساله (بنی صالح)، جرف و ساکی میباشند.
این شهر قدمت زیاد دارد و ابن بطوطه درمورد آن در کتابش مینویسد و زمانی در این شهر حوزه علمیه بزرگی بود که قریب به چهارصد مجتهد داشت و از اندلس و نجف در آن درس میخواندند و اخیراً آیت جزایری هویزه را بعنوان پایتخت فرهنگی استان خوزستان معرفی کرد.
از جمله علمای اهل هویزه:
سطر ۵۹ ⟵ ۵۷:
== خاستگاه نامگذاری ==
به گفته [[راجر سیوری]]، خوزستان سرزمین مردمان خوزی یا هوزی یا حوزی (که [[استرابون]] و [[پلینیوس]] از آن به اسم اوکسی<ref>uxii</ref> ذکر کردهاند) است. این استان با عیلامیان باستان و [[شوش]] کم و بیش مرتبط است. نام [[اهواز]]، [[شوش]] و هویزه منعکس کننده ساکنین این منطقه در زمان عیلامیان بوده است.<ref>[[راجر سیوری|R.M.SAVORY]] ,"khuzistan",Encyclopedia of islam,vol 5,page 80,brill,1986</ref> واژهٔ خوز در عربی به صورت هوز و گاه به صورت حوز درآمده است. کلمه اهواز نیز در عربی جمع هوز میباشد که خود معرب خوز است و اهواز به معنای خوزیها یا هوزیها که در متون اسلامی به اسم مدینه الاهواز به معنای شهر خوزیها آمده است و کلمهٔ هویزه هم بر وزن فُعیله به معنای خوز کوچک نیز از همین ریشه گرفته شده است.