جاهلیت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
ابرابزار
خط ۱:
{{ادغام در|عربستان پیش از اسلام}}
'''جاهلیت''' از مفاهیم مصطلح در [[اسلام]] و نامی است که به حالت فکری مردم [[عرب]] پیش از ظهور اسلام داده شده‌است. این واژه در [[قرآن]] هست اگر چه تفسیرهای متفاوتی از آن شده‌است.
 
سطر ۶ ⟵ ۵:
در دوران جاهلیت مردم [[شبه جزیره عربستان]] [[بت]] می‌پرستیدند، و برایش قربانی تقدیم می‌نمودند، با ظهور دین اسلام آئین [[بت‌پرستی]] برچیده شد.
 
به طوربه‌طور کلی، آغاز و پایان دوران معروف به جاهلیت مورد اختلاف دانشمندان اسلامی است. برخی آن را فاصله میان [[نوح]] و [[ادریس]]، و برخی میان [[آدم]] و نوح و گروهی زمان میان [[موسی]] و [[عیسی]] دانسته‌اند، جمعی نیز جاهلیت را عصر عیسی تا [[محمّد]] پنداشته‌اند. به هر صورت پایان این زمان را گاه ظهور محمد و گاه [[فتح مکه]] گفته‌اند.<ref>''راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی''، ص ۱۶.</ref>
 
== اختلاف در معنای جاهلیت ==
<span lang="FA" dir="RTL">در سدة
۱۹م/۱۳ق [[گلدزیهر]]، با نظر نویسندگان مسلمان مخالفت کرد و چنین اظهار داشت که «جهل»
در دوران پیش از اسلام، نه در مقابل «علم» که در مقابل «حلم» می‌نشسته استمی‌نشسته‌است. نظر گلدسیهر را بسیاری
پسندیدند؛ در زمینة تاریخ ادبیات عرب که خواه ناخواه با عنوان «عصر جاهلی» آغاز می‌شود،
نویسندگان باختر به همین نظریه گرایش یافتند. بلاشر و ویر و نویسندگان «دائرةالمعارف
سطر ۱۸ ⟵ ۱۷:
<span lang="FA" dir="RTL">اما [[ایزوتسو]] با بهره‌گیری از
پژوهشهای گلدسیهر، بیش از همه به موضع پرداخته، و با استناد به یکی دو روایت معروف
اسلامی نتیجه گرفته استگرفته‌است که جاهلیت در نظر پیامبر (ص) و مردم آن روزگار دورهای
نبود که گذشته باشد، بلکه حالت روانی خاصی بود که با برآمدن اسلام، دامن درکشیده
بود، اما آثارش همچنان در جامعه عربها می‌توانست مشاهده شود.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۸، ج ۱۷ ص ۴۴۰ و ۴۴۱.</ref></span>
سطر ۳۶ ⟵ ۳۵:
 
== نبرد ذیقار ==
تاریخ نویستاریخ‌نویس بزرگ ونسب نویس عرب: «محمود بن علی بن ناصر ال أبو بکر» می‌نویسد: از قبائل مهم قبیلهٔ بنی شیبان البکری، به سر پرستی [[هانی بن مسعود الشیبانی]] توانست قبائل عرب صحرای [[دیار بکر]] (در شمال عراق کنوی) جمع‌آوری کند ولشکری انبوه تهیه نماید وبا لشکری که پادشاه [[ساسانی]] برای سرکوبی اعراب فرستاد بود در مکانی به نام «ذی قار» بجنگد، در این [[جنگ]] اعراب بر لشکر کسری [[چیره]] شدند ودو سردار بزرگ ایرانیان به نام‌های:
[[هامرز تستری]] و سردار [[جلابزین]] کشته شدند. این جنگ در تاریخ به نام [[نبرد ذی قار]] مشهور است. وأولین باری بود که اعراب بر ایرانیان پیروز می‌شوند. تاریخ نویسان این واقعه به سال ۶۰۹ میلادی ترجیح می‌دهند، یعنی در بدایات ظهور اسلام در [[شبه جزیره عربستان]].
 
سطر ۵۴ ⟵ ۵۳:
 
{{اسلام‌گرایی}}
{{ادغامشبه جزیره در|عربستان پیش از اسلام}}
 
{{اسلام-خرد}}