حقوق ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۸:
 
با توجه به تنوع حقوقی و قوانین درایالات متحده، وجود یک [[دیوان عالی فدرال ایالات متحده آمریکا]] به منظور هماهنگی حقوقی ضرورت پیدا کرده‌است. این نهاد وظیفه دارد علاوه بر صدور احکام نهایی که از دادگاه‌های تجدید نظر صادر می‌شوند، در نظام کامن لا فدرال وحدت نظر بوجود آورد و به شکایاتی رسیدگی نماید که برمبنای قوانین ایالت‌های مختلف مطرح شده‌اند.
 
 
== کامن لا ==
تاریخچه پیدایش کامن لا
 
کامن لا زاده حقوق انگلیس و حقوق اعمال شده در دادگاههای شاهی (وستمینستر)است.
و برای شناخت آن ابتدا لازم ست تاریخچه حقوق انگلستان را بشناسیم.
 
در قرن سیزدهم میلادی دادگاههای بخش، دادگاههای خانی (فدرال) و دادگاههای شاهی به امر قضاوت می پرداختند، دادگاه شاهی در دعاوی کوچک دادرسی نمی کرد و فقط در دعاوی مربوط به امور مالیاتی و تقسیم اراضی و همچنین دعاوی کیفری تهدید کننده امنیت کشور دادرسی می نمود.
هر دادگاه شاهی علاوه بر هیئت منصفه دارای یک مهردار بود که وظیفه بررسی اولیه دعاوی و ارجاع آن به دادگاه و همچنین صدور قرار نهایی را بر عهده داشت.
شیوه و شکل دادرسی در این سیستم بر قواعد ماهوی که باید اجرا می شد ارجحیت داشت و قوانین شکلی(آئین دادرسی) بسته به هر دعوا متفاوت بود.
شاه برای گسترش قدرت و نفوذ خود و همچنین کسب درآمدهای ناشی از دادرسی و مردم به سه دلیل زیر خواستار گسترش صلاحیت دادگاههای شاهی در تمامی دعاوی شدند:
- وجود هیئت منصفه در دادگاههای شاهی
- توانایی دادگاه در احظار طرف دعوی
- صلاحیت دادگاه ساهی در اتیان سوگند اطراف دعوی
 
از این رو صلاحیت دادگاههای شاهی در اوایل قرن هجدهم گسترش یافت و دادگاههای بخش بجز امور جزئی و دعاوی که ارزش آنها بسیار کم بود به دعاوی دیگری رسیدگی نمی کردند.
از آنجا که قانون نوشته ای بعنوان قوانین موضوعه بر حل دعاوی حاکم نبود با پیدایش امور مستحدثه و دعاوی جدید عملا شیوه ی دادرسی قبلی با نارسایی های فراوانی همراه بود بطوری که در برخی دعاوی دادگاههای وستمینستر عملا مسکوت می ماندند.مهردارها پس از گسترش صلاحیت دادگاههای شاهی بیشتر درگیر امور دادرسی بودند بطوری که پیش می آمد که خود برای صدور قرار مجبور به قوانین مربوط به دعاوی شوند که در صورت جدید بودن صورت دعوی ناکام می ماندند برای حل این مشکل قواعدی بنام قواعد((انصاف)) توسط مهردارها اجرا شد تا برای حل و فصبل دعای با توجه به اصول انصاف قضاوت نمایند. اجرای این قواعد توسط مهردارها سبب استقلال آنها از دادگاههای شاهی (کامن لا) شد و دادگاههای مهرداری در کنار دادگاههای کامن لا بوجود آمد.
شاه که شیفته قدرت بود بدلیل اینکه دادگاههای مهرداری دارای هیئت منصفه نبودند و جلسات این دادگاه غیر علنی برگزار می شد حمایت خود را از این دادگاهها اعلام نمود، از سوی دیگر پارلمان برای جلوگیری از خودکامگی شاه به حمایت از دادگاههای کامن لا بر آمد و سرانجام توافق گردید که دو نوع دادگاه مهرداری و کامن لا در کنار یکدیگر به امر دادرسی بپردازند.