نبرد عین‌التمر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:حمله اعراب به بینالنهرین |
|||
خط ۱:
'''
بعد از سقوط [[حیره]] به دست [[خالد بن ولید]]، خالد رهسپار ناحیهٔ «عین التمر» شد. گویند پسر [[بهرام چوبین]] بنام «مهران بن بهرام» در آن ناحیه فرمانروا بوده‌است. مهران فرمانده سربازان پارسی بود. عرب‌های مسیحی که با ساسانیان هم‌پیمان بودند و مشتمل بودند از، قبیله‌های «النمر» و «تغلب» و «ایاد» تحت فرماندهی [[عقه بن ابی عقه]] در آنجا فراوان بودند.<ref name="ReferenceA" />
«عقه» به «مهران» سردار [[ساسانی]] پیشنهاد کرد که در این جنگ خود به تنهایی و بدون کمک قشون پارسیان با مسلمانان بجنگد، وی به «مهران» گفت که ما عرب‌ها بیشتر از دیگران با نبرد عرب‌ها آشنا هستیم، مهران چون دید این مسئله به نفع سربازان ایرانی است واگر سربازان در جنگ شرکت نکنند آسیبی نمی‌بینند، با رأی عقه موافقت کرد. «عقه بن ابی عقه» با لشکر خود به تنهایی به ملاقات خالد رفت، جنگ بین دو طرف
درون قلعه خالد دید که ۴۰ کودک از کودکان مسیحیان در اتاقی در حال آموزیدن [[انجیل]] هستند، و درب اتاق را بروی ایشان بسته‌اند، درب را شکست و کودکان بیرون آورد. از بین این کودکان یکی «سیرین» پدر [[ابن سیرین|محمد ابن سیرین]] بود که یکی از نامدارترین خواب‌گزاران مسلمان در [[سده‌های میانه]] بود. ودیگری «نصیر» بود، پدر [[موسی بن نصیر]] فاتح [[اندلس (اسلامی)|اندلس]] بود.
| |||