علویان طبرستان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''علویان طبرستان''' یا همان سادات فاطمی در دورهی [[اموی]] و [[عباسیان|عباسی]] به دلیل عدم وجود امنیت در [[عراق]] و [[حجاز]] راهی ایران شدند و ایران را مکان مناسبی برای حضور خود دیدند. آنها در زندگی خود انسانهای پرهیزکاری بودند و از این جهت مورد احترام مردم بودند. یکی از ویژگیهای علویان ادعای خلافت در برابر عباسیان بود در صورتی که سایر گروههای عرب
▲علویان یا همان سادات فاطمی در دورهی [[اموی]] و [[عباسیان|عباسی]] به دلیل عدم وجود امنیت در [[عراق]] و [[حجاز]] راهی ایران شدند و ایران را مکان مناسبی برای حضور خود دیدند.آنها در زندگی خود انسانهای پرهیزکاری بودند و از این جهت مورد احترام مردم بودند. یکی از ویژگیهای علویان ادعای خلافت در برابر عباسیان بود در صورتی که سایر گروههای عرب این چنین ادعایی نداشتند.این امر باعث میشد تا مخالفان عباسیان که به دنبال گروهی برای حمایت از آنها و رهبری خود میگشتند همواره به علویان توجه داشته باشند.
== حسن بن زید ==
ملقب به داعی اول یا [[داعی کبیر]] در سال ۲۵۰ هجری در اولین اقدام خود شهر [[آمل]] را تصرف کرد و عامل [[طاهریان]] [[محمدبن اوس بلخی]] را از آنجا فراری داد. در گام بعدی شهر [[ساری]] را هدف داشت و در این راه با سلیمان بن عبدالله طاهری و ارتش او پیکار کرد و توانست همراه لشکرش وارد شهر شوند و سلیمان به سوی [[گرگان]] گریخت.[[حسن بن زید]] سپس سپاهی به سمت [[ری]] فرستاد و آن شهر را نیز تصرف کرد و [[محمدبن جعفر علوی]] را بر آن شهر حاکم کرد.[[مستعین]] خلیفهی وقت عباسی که سخت از علویان وحشت کرده بود و آنها را خطری برای خلافت میدانست از [[محمد بن طاهر|محمدبن عبدالله بن طاهر]] خواست که حسن بن زید را متوقف کند و همچنین خود نیز سپاهی به غرب ایران برای جلوگیری از گسترش قلمرو حسن بن زید فرستاد.در سال ۲۵۵ مفلح ترکی سردار عباسی توانست [[طبرستان]] را تصرف کند و سپاه علویان را شکست دهد اما نتوانست در طبرستان بماند و به [[عراق]] بازگشت.[[حسن بن زید]] در سال ۲۵۷ به گرگان حمله کرد و آنجا را از تصرف [[طاهریان]] خارج کرد. سه سال بعد [[یعقوب لیث]] پس از شکست طاهریان و به بهانه دنبال کردن دشمن خود [[عبدالله سگزی]] راهی طبرستان شد و در سال ۲۶۰ با علویان درگیر شد و پس از شکست آنها وارد ساری و آمل شد. او پس از
|