جرج اف. کنان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + ۶ رده |
ابرابزار |
||
خط ۳۳:
[[پرونده:George F. Kennan 1947.jpg|بندانگشتی|چپ||alt=Head and shoulders portrait of a dignified man in his forties, wearing a suit and tie.|کنان در سال ۱۹۴۷]]
'''جورج فراست کنان''' (۱۶ فوریه ۱۹۰۴ – مارس ۱۷، ۲۰۰۵) یک دیپلمات، سیاستمدار، دانشمند و مورخ آمریکایی بود. او مشهورترین مدافع سیاست [[سد نفوذ|مهار]] شوروی در طول [[جنگ سرد]] شناخته میشود. از او سخنرانیها، و نوشتههای زیادی در مورد تاریخ روابط بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده بجا
در اواخر دهه ۱۹۴۰ نوشتههای او الهام بخش [[دکترین ترومن]] و سیاست مهار اتحاد جماهیر شوروی بود. او در «تلگرام طولانی»<ref name="long">{{Cite web|url=http://www.trumanlibrary.org/whistlestop/study_collections/coldwar/documents/pdf/6-6.pdf|title=Photocopy of Long Telegram -- Truman Library|accessdate=27 June 2011|last=Keene|first=George|work=Telegram, George Kennan to George Marshall February 22, 1946. Harry S. Truman Administration File, Elsey Papers}}</ref> از مسکو در سال ۱۹۴۶ و پس از آن در مقاله «ریشههای اقدامات شوروی» به سال ۱۹۴۷ استدلال کرد که رژیم شوروی ذاتاً [[توسعهطلبی|توسعه طلب]]<nowiki/> هست و نفوذ آن در مناطق استراتژیک برای ایالات متحده باید محدود شود. این متون پشتوانه سیاست جدید ضد شوروی دولت ترومن شدند. کنان همچنین نقش مهمی در توسعه سازمانهای مربوط به جنگ سرد، از جمله [[طرح مارشال]] داشت.
پس از اینکه سیاستهای پیشنهادی کنان به سیاست رسمی ایالات متحده تبدیل شد، او شروع به انتقاد از این سیاستها کرد، با وجود اینکه در
پیش از پایان سال ۱۹۴۸ کنان متقاعد
در طول سال ۱۹۵۰، کنان وزارت امور خارجه را ترک کرد و جز دو دوره مختصر سفارت در مسکو و یوگسلاوی فاقد سمت دولتی بود، اما به عنوان عضو هیئت علمی [[مؤسسه مطالعات پیشرفته]] در نقش یک منتقد رئالیست به تجزیه و تحلیل امور بینالملل از سال ۱۹۵۶ تا زمان مرگش در سن ۱۰۱ سالگی ادامه داد.
خط ۴۶:
کنان در میلواکی ویسکانسین متولد شد. پدر او Kossuth Kent Kennan، وکیل متخصص قانون مالیات<ref name="Kennan 1967 292–295">{{Harvard citation no brackets|Kennan|1967|pp=292–295}}.</ref> و مادر او فلورانس جیمز کنان بود. مادر او دو ماه پس از تولد او به علت [[پریتونیت]] که ناشی از پارگی آپاندیس بود، درگذشت. کنان مدتها بر این باور بود که مادرش بلافاصله بعد از تولد او درگذشته است.<ref name="Gaddis1990">{{Harvard citation no brackets|Gaddis|1990|p=199}}.</ref> او زیاد با پدر یا نامادریش نزدیک نبود، اما رابطه نزدیکی با خواهران بزرگترش داشت.
در سن هشت سالگی او به آلمان رفت تا با نامادریش بماند و زبان آلمانی یادبگیرد.<ref name="nytimes.com">http://www.nytimes.com/2005/03/18/politics/18kennan.html?pagewanted=3</ref> او سپس در [[آکادمی نظامی سنت جان]] در [[دلفیلد، ویسکانسین]] به تحصیل پرداخت و نهایتاً در نیمه دوم سال ۱۹۲۱ وارد [[دانشگاه پرینستون]] شد.<ref>{{Harvard citation no brackets|Isaacson|Thomas|1986|p=73}}.</ref> بی تجربگی او در برخورد با فضای [[آیوی لیگ]] و خجالتی و درونگرا بودن او، باعث شد او این دوران را به دشواری و در تنهایی سر کند.<ref>{{Harvard citation no brackets|Lukacs|2007|p=17}}.</ref> پس از دریافت مدرک لیسانس در سال ۱۹۲۵ کنان در نظر داشت که در دانشکده حقوق ادامه تحصیل دهد، اما با توجه به هزینه سنگین تحصیل در دانشکده حقوق، تصمیم گرفت از اداره تازه تشکیل یافته سرویس خارجی (Foreign Service) ایالات متحده درخواست شغل کند.<ref name="Miscamble22">{{Harvard citation no brackets|Miscamble|2004|p=22}}.</ref><ref name="NYT">{{Harvard citation no brackets|Weiner|Crossette|2005}}.</ref> پس از قبولی در امتحان ورودی و هفت ماه دانشجویی در مدرسه سرویس خارجی در واشینگتن، او اولین شغل خود را به عنوان معاون کنسول در ژنو سویس بدست آورد. در طی یک سال او به یک پست در هامبورگ آلمان منتقل شد. در سال ۱۹۲۸ کنان در نظر داشت که سرویس خارجی را به منظور ادامه تحصیل ترک کند، اما او به یک دوره آموزشی [[زبانشناسی]] انتخاب شد و توانست بدون ترک خدمت در سرویس خارجی، سه سال در مقطع تحصیلات تکمیلی به دانش آموزی بپردازد.<ref name="Miscamble22" /> در سال ۱۹۲۹ کنان شروع به تحصیل در برنامه تاریخ و سیاست و فرهنگ و زبان روسی در مؤسسه علوم شرقی [[دانشگاه برلین]] کرد.<ref>{{Harvard citation no brackets|Miscamble|2004|pp=22–23}}.</ref> در طول دوران کار دیپلماتیک کنان توانست در زبانهای دیگری نیز، از جمله آلمانی، فرانسوی، لهستانی، پرتغالی و نروژی
در سال ۱۹۳۱ او در دفتر نمایندگی آمریکا در [[ریگا]] لتونی به عنوان [[دبیر سوم]] مأمور به خدمت شد و در مورد امور اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی به کار پرداخت. این کار موجب علاقه عمیق کنان به مسایل شوروی شد.<ref name="Miscamble23">{{Harvard citation no brackets|Miscamble|2004|p=23}}.</ref> هنگامی که ایالات متحده پس از انتخاب [[فرانکلین روزولت]] در سال ۱۹۳۳ رابطه دیپلماتیک با دولت اتحاد جماهیر شوروی را شروع کرد، کنان همراه سفیر ویلیام بیلیت [[:en:William C. Bullitt|William C. Bullitt]] به مسکو فرستاده شد. در اواسط دهه ۱۹۳۰ کنان همراه با چارلز بوهلن [[:en:Charles E. Bohlen|Charles E. Bohlen]] و [[:en:Loy W. Henderson|لوی هندرسون]] از کارمندان متخصص شوروی آمریکا در سفارت این کشور در شوروی بود. تحت تأثیر مدیر وقت وزارت امور خارجه در بخش امور شرق اروپا، روبرت کلی Robert F. Kelley آنها بر این باور بودند که زمینه ناچیزی برای همکاری با شوروی وجود دارد. در این دوران، کنان [[پاکسازی بزرگ]] استالین را مطالعه کرد که عقیده او را در مورد دینامیک درونی شوروی تا بقیه عمرش شکل داد.<ref name="Miscamble23" />
کنان اختلاف عقیده زیادی با جانشین بیلیت، جوزف دیویس پیدا کرد. دیویس از [[پاکسازی بزرگ]] و دیگر جنبههای حکومت استالین دفاع میکرد. کنان نمیتوانست هیچ تأثیری در تصمیمات دیویس داشته باشد و حتی دیویس پیشنهاد کرده بود که کنان، به خاطر سلامتش به خارج از مسکو منتقل شود.<ref name="Miscamble23" /> کنان دوباره به فکر استعفا افتاد اما به جای استعفا، میز شوروی در وزارت خارجه در واشینگتن را پذیرفت.<ref>{{Harvard citation no brackets|Paterson|1988|p=122}}.</ref> در سپتامبر سال ۱۹۳۸ کنان دوباره به مأموریتی در دفتر نمایندگی آمریکا در [[پراگ]] فرستاده شد. پس از اشغال [[چکسلواکی]] توسط [[آلمان نازی]] بلافاصله پیش از آغاز [[جنگ جهانی دوم]] کنان به برلین فرستاده شد. او در برلین سیاست [[قانون وام و اجاره|وام و اجاره]] را تأیید میکرد اما مخالف هرگونه ابراز حمایت آمریکا از شوروی بود. پس از اعلام جنگ آمریکا به آلمان در دسامبر ۱۹۴۱،<ref>[[wikisource:Adolf Hitler's Declaration of War against the United States|Adolf Hitler's Declaration of War against the United States]] in Wikisource.</ref> او به مدت شش ماه زندانی (تحت نظر) بود.<ref>{{Harvard citation no brackets|Paterson|1988|p=123}}.</ref>
== تلگرام طولانی ==
کنان تا آوریل ۱۹۴۶ معاون سفارت آمریکا در مسکو بود. نزدیک به پایان آن دوره، وزارت خزانه داری درخواست کرد که وزارت امور خارجه رفتارهای اخیر شوروی، مانند اجتناب شوروی از به رسمیت شناختن [[صندوق بینالمللی پول]] و [[بانک جهانی]] را توضیح دهد.<ref name="NYT" /> کنان در تاریخ ۲۲ فوریه سال ۱۹۴۶ با ارسال یک تلگرام طولانی ۵۵۰۰ کلمهای (گاهی اوقات بیش از ۸۰۰۰ کلمه یاد
به عقیده کنان، رفتار بینالمللی اتحاد جماهیر شوروی عمدتاً تابع نیازهای داخلی رژیم [[ژوزف استالین|جوزف استالین]] بود و استالین به منظور مشروعیت بخشیدن به حکومت خودکامه اش، نیازمند یک جهان متخاصم بود. استالین در نتیجه [[مارکسیسم-لنینیسم]] را به عنوان «توجیهی برای ترس غریزی اتحاد جماهیر شوروی از دنیای بیرون» به کار میبرد. زیرا دیکتاتوری بدون آن نمیتوانست فرمانروایی کند، خشونت رواسازد یا تقاضای فداکاری کند. «امروز آنها [حاکمان شوروی] نمیتوانند بدون ترس از دشمن خارجی بسر برند، زیرا این برگ انجیر پنهان کننده شرمی هست که آنها را از لحاظ اخلاقی و فکری قابل احترام میکند.»<ref name="LongTelegram" />
راه حل این مشکل از دیدگاه کنان، تقویت نهادهای غربی و مقاومسازی آنها در برابر چالشهای رژیم شوروی و صبر برای نرم شدن رژیم شوروی بود.<ref name="Kennan 1967 292–295" />
=== در همین زمینه ===
خط ۹۵:
{{ترتیبپیشفرض:کنان، جرج ف.}}
[[رده:آمریکاییهای ایرلندی-اسکاتلندیتبار]]
[[رده:استادان مؤسسه مطالعات پیشرفته]]
|