خودآگاهی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sh.yousefzadeh (بحث | مشارکت‌ها)
Sh.yousefzadeh (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶۱:
 
==در علوم اعصاب==
از اواخر قرن بیستم، خودآگاهی برای اولین بار به حوزه ی علوم اعصاب پا نهاده و به عنوان محصول عملکرد پیچیده سیناپسی در سلول ها عصبی مطرح شد. امروزه بیان می شود که برای داشتن دریافت های آگاهانه از محیط، سه رویداد مغزی رخ می دهد. در قدم اول، داده های حسی از اندام های مختلف از طریق تالاموس وارد کورتکس می شوند. سپس، این داده ها به مناطق پیش پیشانی منتقل شده و در آن جا پردازش می شوند. در نهایت نیز شکل گیری یک موج پس نورد به سمت مناطق پس سری کورتکس، یک تجربه آگاهانه را سبب می شود<ref>1. Cradock TJA, et al. (2015) Anesthetics Act in Quantum Channels in Brain Microtubules to Prevent Consciousness. Curr. Top. Med. Chem. 15: 523-533. </ref>.
یکی از راه های مطالعه خودآگاهی در علوم اعصاب، بررسی مکانیسم اثر دارو های بیهوشی است. با مصرف این داروها رویدادهای فیزیولوژیک قابل توجهی از جمله غالب شدن امواج دلتا در مغز (فرکانس ۰.۵ تا ۴ هرتز)، به حداقل رسیدن نرخ تنفس، فشار خون، ضربان قلب و خون رسانی به کورتکس مغز، رخ می دهد. هم چنین در سطح سلولی، پتانسیل عمل و نقل و انتقالات وزیکولی در سلول های عصبی متوقف می شود <ref>2. Baluška F, et al. (2016) Understanding of anesthesia – Why consciousness is essential for life and not based on genes. Commun. Integr. Biol. 9: e1238118. </ref>. با وجود در دست بودن تمامی این اطلاعات، نحوه ی عملکرد این دارو ها در هاله ای از ابهام قرار دارد. در ابتدا عنوان شد که این داروها بر شبکه های عصبی موجود در کورتکس، سیستم لیمبیک و نخاع اثر گذاشته و به ترتیب، سبب از بین رفتن خودآگاهی، اختلال در حافظه و عدم تحرک می شوند. ولی بررسی رفتار پارامسی که یک ارگانیسم تک سلولی فاقد هرگونه سیناپس و شبکه عصبی است موجب نقض این فرضیه شد. این موجود دارای عملکردهای شناختی ساده است که در حضور داروهای بیهوشی مهار می شود. لذا می توان نتیجه گرفت که محل اثر این دارو ها درون سلولی است <ref>1. Cradock TJA, et al. (2015) Anesthetics Act in Quantum Channels in Brain Microtubules to Prevent Consciousness. Curr. Top. Med. Chem. 15: 523-533. </ref>.
 
 
== در روان‌شناسی ==