حرم فاطمه معصومه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حرم فاطمه معصومه ''' در میان بقعه با بلندی ۲۰/۱ و طول و عرض ۹۵/۲ در ۲۰/۱ متر قرار گرفته و با کاشی‌های نفیس و زرفام آغاز قرن هفتم پوشیده شده‌است. گرداگرد مرقد، دیواری به بلندی دو متر و طول و عرض تقریبی (۸۰/۴ در ۴۰/۴) قرار دارد که در سال ۹۵۰ بنا گردید و با کاشی معرق آراسته شد که اکنون این دیوار با ضریح مشبک از جنس [[نقره]] پوشیده شده‌است.

به نوشته [[شاردن]]، سیاح فرانسوی عصر صفوی،[[صفویان|صفوی]]، در کتیبه سردر بنا کلمه «مشتاق درک» جهت ثبت سال بنا درج شده بود که به حساب ابجد ۱۰۶۵ (زمان سلطنت [[شاه عباس دوم]]) می‌شود.

در سال ۱۳۷۷ شمسی مرقد به شکل جدید که آمیخته‌ای از کاشی و سنگ است تجدید بنا شد و همچنین دیواره‌های داخلی با [[سنگ مرمر]] سبز آراسته گردید.

درسال ۱۳۸۰ به علت تخریب ظاهر گنبد و جهت جلوگیری از وارد شدن صدمات دیگر به ساختمان گنبد توسط تولیت آستانه مقدسه، مسعودی خمینی جهت بازسازی و تعمیرات اساسی گنبد حرم اقدام شد و خشت‌های طلایی سابق جمع‌آوری گردید. پس از بازسازی و تعمیرات اساسی که با هزینه‌ای بالغ بر ۲۵ میلیارد ریال بر روی گنبد صورت گرفت، پرده برداری از گنبد جدید در تاریخ ۶/۲/۱۳۸۴ هجری شمسی به دست آیتمحمد اللهتقی بهجت انجام شد.

میرزا [[محمدصادق ناطق اصفهانی]] در تاریخ [[تذهیب]] این گنبد هم قصیده ای شامل شصت و دو بیت سروده‌است که تمام مصراع‌های آن یعنی یکصد و بیست چهار مصراع هریک تاریخ ۱۲۱۸ دارد که تاریخ تذهیب گنبد مزبور است و حتی عناوینی که برای این قصیده انتخاب کرده همگی [[ماده تاریخ]] همان تاریخ یعنی ۱۲۱۸ می‌باشد. این قصیده که به عنوان '''قصیده معجزیه''' نامگذاری شده‌است با بیت زیر شروع می‌گردد:<ref>مواد التواریخ، نوشته حسین نخجوانی، سال ۱۳۴۳ خورشیدی</ref><ref>[[نعمت‌الله ذکایی بیضایی]]، مجله وحید، ۱۳۵۷، شماره ۲۳۷، صفحهٔ ۶۴</ref>

چهار پادشاه از صفویان، دو پادشاه از قاجار،[[قاجاریان|قاجار]]، و همچنین تعدادی از شاهزادگان قاجار در این مکان دفن شده‌اند.