جزیره هنگام: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۶۴:
جزیره هنگام از نظر تقسیمات سیاسی استان هرمزگان جزو شهرستان قشم و بهعنوان یکی از دهستانهای این شهرستان به مرکزیت روستای ماشی (هنگام جدید) بهشمار میرود دیگر روستاهای جزیره هنگام غیل و هنگام قدیم میباشند نام پیشین این جزیره بهصورت هنجام، هنیام متداول بودهاست. هنگام در پارسی باستان: هنگاما، در ارمنی: انگام، به معنی وقت، زمان و گاه است، ولی این واژه از دو پاره «هن» و «گام» تشکیلشدهاست.<ref>کتاب جزیره هنگام، جزیره دلفین ها-انتشارات تعالی اندیشه -تهران</ref>
فعالیت اقتصادی در جزیره هنگام، که بیشتر اهالی از دیرباز به آن مشغول بودهاند، [[ماهیگیری]] بودهاست و هم اکنون فروش
جزیره هنگام دارای (۱۴۱خانه) و مساحتی به اندازه ۵۰ کیلومتر است که کار اکثر مردم صیادی؛ و همه اهالی با هم فامیل و خیشاوند میباشند
طول نوار ساحلی جزیره حدود۵۰ کیلومتر و جمعیت آن ۶۱۵ نفر است جزیره هنگام جاذبههایی شگفتانگیز دارد که عبارت اند از:
خط ۷۳:
# کشتی به گل نشسته پرتقالیها
# غرفههای سنتی از جمله (رستوران غذاهای محلی و دریایی+صدفهای دریایی و …)
== پیشینه ==
این جزیره به واسطه موقعیت جغرافیایی مهمی که دارد و قرار گرفتن در میانه خلیج فارس و نزدیکی تنگه هرمز و جزیره قشم، از اهمیت راهبردی و نظامی شایانی برخوردار بودهاست. از همین رو، پرتغالیها در عصر صفویه و انگلیسها در دوران قاجاریه، جزیره هنگام را اشغال کردند. البته دولت انگلیس همواره بر مالکیت دولت ایران نسبت به هنگام اذعان داشت ولی در عمل با حضور نظامی در هنگام، مانع از اعمال حاکمیت دولت ایران بر این بخش از کشورش میگردید. افزون بر حضور نظامی انگلیس در هنگام، شیخی عرب و سنیمذهب با گرایش [[وهابی]] نیز در هنگام حضور داشت و بر این جزیره حکمفرمایی میکرد. سلطان [[مسقط]] نیز بر هنگام ادعا داشت و ضمن بازدید از این جزیره تلاش داشت بر هنگام تسلط یابد. در این میان، دولت انگلیس با وجود اینکه حضور نظامیاش در هنگام با مجوز دولت ایران بود و بر حاکمیت دولت ایران بر هنگام اقرار داشت، اما از نافرمانیهای شیخ هنگام نسبت به دولت ایران و مداخلات سلطان مسقط در هنگام بهطور ضمنی پشتیبانی مینمود. دولت انگلیس به شیوههای گوناگون تلاش کرد تا در مقابل اعمال حاکمیت دولت ایران بر هنگام ایستادگی ورزد.<ref name="ReferenceA">بهمنی قاجار، محمدعلی: تمامیت ارضی ایران: سیری در تاریخ مرزهای ایران. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ۱۳۹۰. صص ۳۶۸–۳۷۵.</ref>
|