مویست: تفاوت میان نسخه‌ها

گروه در سال ۲۰۰۱ یک آلبوم [[موسیقی تلفیقی|تلفیقی]] و یک [[دی‌وی‌دی]] به نام "ماشین سوراخ‌کن" {{انگلیسی| Machine Punch Through}} پخش کرد و پس از آن به مدت دوازده سال دست از فعالیت کشید.

 

دیوید آشر به فعالیتهای مستقل فردی خود در طول این سالها ادامه داد. وی هفت آلبوم مستقل دارد که عبارتند از مدار صبح (۲۰۰۱) {{انگلیسی|Morning Orbit}}، توهم (۲۰۰۳) {{انگلیسی|Hallucinations}}، اگر خدا قوس داشت (۲۰۰۵) {{انگلیسی|If God Had Curves}}، پرنده‌های عجیب (۲۰۰۷) {{انگلیسی|Strange Birds}}، بیدار شو و خداحافظی کن (۲۰۰۸) {{انگلیسی|Wake Up and Say Goodbye}}، جلسات آخرین مایل (۲۰۱۰) {{انگلیسی|The Mile End Sessions}} و آهنگهای آخرین روز زمین (۲۰۱۲) {{انگلیسی|Songs from the Last Day on Earth}}.{{سخ}}

مارک ماکووی نیز یک کتاب راهنمای موسیقی بنام "انجیل گروه ایندی" منتشر کرد و به کار تهیه و میکس آلبوم ادامه داد. جف پیرس گروه "رای" {{انگلیسی|RYE}} را تشکیل داد و آلبوم گرگها را از طریق کمپانی میپل نیشن‌واید {{انگلیسی|Maple Nationwide}} پخش کرد و کوین یانگ به عنوان یک نویسنده مستقل با دیوید آشر در تورها همکاری میکرد.

 

۱۵ جون ۲۰۱۳ گروه روی وبسایت رسمی خود خبر از فعالیت مجدد داد و اعلام کرد که با همکاری فرانسیس فیلیون به عنوان [[طبل‌زن|درامر]] در نوامبر و دسامبر همان سال به اجرای تور خواهد پرداخت. در این پیام همچنان اشاره شد که اعضای گروه در استودیو مشغول کار روی ایده‌های جدید هستند.{{سخ}}

اولین ترانه گروه پس از سیزده سال بازخوانی آهنگ [[گرگ لیک]] با نام "من به پدر کریسمس معتقدم" {{انگلیسی|I Believe in Father Christmas}} بود که در دسامبر ۲۰۱۳ از سی‌بی‌سی میوزیک پخش شد.{{سخ}}