ژولیوس سزار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:نظامیان ترورشده |
ربات: جایگزینی Cesar-sa_mort.jpg با Vincenzo_Camuccini_-_La_morte_di_Cesare.jpg |
||
خط ۱۰۲:
از او نقل کردهاند که در این هنگام گفت: «قرعه فال را زدند» شهرهای ایتالیا یکایک دروازههایشان را به روی او و لژیونهایش میگشودند. در روز شانزدهم مارس بی آنکه با مقاومتی رو به رو شود با دستهای بی سلاح وارد رم شد. او نخست عفو عمومی اعلام کرد و نظم را برقرار نمود. سزار از سنا خواست که او را دیکتاتور بنامد ولی سنا نپذیرفت؛ یکبار دیگر سزار از سنا خواست سفیرانی نزد پومپیوس (که در حوالی رم اردو زده بود) گسیل دارد تا دربارهٔ صلح گفتگو کنند؛ باز هم سنا نپذیرفت.
در نهایت در روز نهم ماه اوت سال ۴۸ پ. م نبرد نهایی میان لژیونهای سزار و پومپیوس در [[فارسالوس]] درگرفت. پومپیوس چهل و هشت هزار پیاده و هفت هزار سوار داشت، و سزار بیست و دو هزار پیاده و هزار سوار. سزار به سربازانش فرمان داد تا از جان رومیانی که تسلیم اختیار کنند درگذرند؛ ولی دربارهٔ [[مارکوس بروتوس]] دستور داد تا او را بیگزند به اسارت درآورند و اگر این میسر نشد بگذارند تا بگریزد.
[[پرونده:
رهبری، آزمودگی و روحیه برتر سپاهیان سزار لژیونهای پومپیوس را شکست داد. سزار شام پومپیوس را در خیمه پومپیوس خورد. پومپیوس که از معرکه گریخته بود همه شب را تا [[لاریسا]] اسب راند؛ از آنجا رهسپار کرانه دریا شد. در [[موتلینه]] همسرش به او پیوست و سپس با کشتی راهی [[اسکندریه]] شد. پومپیوس همینکه پا به کرانه اسکندریه گذاشت توسط استقبال کنندگانش سر بریده شد، در حالی که همسرش بر عرشه کشتی که با آن آمده بودند به نظاره ایستاده بود.
|