دراکولا: تفاوت میان نسخه‌ها

دراکولا به گونه‌ای شخصیت پردازی شده که برای خواننده تنها حیوانی خون‌خوار، وحشی و زشت به نظر نیاید (در فیلم‌ها درمورد خون‌خواری دراکولا اغراق می‌شود)، بلکه اشراف زادهاشراف‌زاده تنها و مرموزی است که همهٔ اطرافیان خود را از دست داده. هم چنین یکی از شخصیت‌های داستان به نام [[جاناتان هارکر]] وقتی وارد قصر کُنت دراکولا می‌شود با برخورد مودبانه و احترام آمیز او مواجه می‌گردد. براساس یادداشت‌های هارکر جناب کنت دراکولا کتاب خواندن را دوست دارد و صاحب کتابخانه‌ای بسیار بزرگ و غنی از کتب باارزش و کهن است. به گفتهٔ خود دراکولا: کتاب‌هایش بهترین دوستانش هستند و در هر شرایطی او را یاری کرده‌اند. کنت دراکولا موجودی تنهاست و خود او می‌گوید: به علت از دست دادن عزیزان بی شماری از سال‌ها قبل، با شادی و شادمانی وداع گفته و در حال حاضر در دنیای تاریکی از غم و اندوه زندگی می‌کنم که خوشی و خوشحالی در آن جایی ندارد.

این کتاب توسط جمشید اسکندانی به فارسی ترجمه و در سال ۱۳۷۶ منتشر شده استشده‌است.

کُنت دراکولای خشن و ستمگر فرمانروای قسمت جنوبی [[رومانی]] بوده استبوده‌است. برای فرمان بردن مردمانش قصر خود را قرمز رنگ آمیزی و با تمثال‌های هولناک تخیلی مزین کرده بود. او حتی در زمان خودش هم به نام دراکولا – پسر اژدها - شناخته می‌شد. همیشه لباس‌های تیره رنگ بر تن می‌کرد؛ آستر شنل خود را از مخمل قرمز دوخته بود و همیشه شراب سرخ می‌نوشید. به همین سبب مردم گمان می‌کردند که وی خون‌آشام است.

کنت دراکولا در قلعه خود در جنوب رومانی امروزی مدفون است. در جزوه‌ای که بلافاصله پس از مرگ وی در سال ۱۴۷۶، در [[نورنبرگ]] [[آلمان]] منتشر شد، فهرستی از جنایات او آمده است،آمده‌است، از جمله اینکه پس از غذا دادن به گدایان در دربار خود، همه آنها را به آتش کشید، چون عقیده داشت که آنها بی‌دلیل غذای مردم را می‌خورند و نمی‌توانند بهای آن را بپردازند.

اینک جنگل و قلعه دراکولا جزو آثار دیدنی رومانی به شماربه‌شمار می‌روند.{{مدرک}}