ماساژت‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

بر طبق سخن هرودوت:

{{گفتاورد|لباس پوشیدن و شیوه زندگیشان شبیه سکاها است. آنها هم بر روی اسب و هم با پای پیاده می‌جنگند. هر دو شیوه جنگیدن آنها عجیب است. آنها هم با کمان و هم نیزه می‌جنگند ولی سلاح مورد علاقه آنها تبر جنگی است. سلاح‌های آنها از [[زر]] یا [[برنج (آلیاژ)|برنج]] است. برای نوک نیزه‌ها و نوک پیکان‌ها و تبرهای جنگیشان از برنج استفاده می‌کنند و برای پوشش سر، حمایل و کمربند از زر. به همین ترتیب اسبهایشان نیز بسیار مجهز هستند. زره سینه اسبها از برنج است ولی زره کمر و صورت اسبها از زر است. آنها نه از آهن و نه از سیم استفاده نمی‌کنند زیرا در سرزمین آنها این دو فلز نیست و بجای آن زر و برنج فراوان است.|هرودوت|<ref>هرودوت، کتاب ۱، بند ۲۱۵. ترجمه مرتضی ثاقب فر</ref>}}

{{گفتاورد|هر مردی یک زن به عنوان همسر می‌گیرد، اما زنان به همگان تعلق دارند. یونانیان این رسم را به سکاها نسبت می‌دهند، حال آنکه این رسم نه به سکاها بلکه به ماساگت‌ها تعلق دارد. هر مرد ماساگت که زنی را بخواهد به جلوی کلبهٔ او ترکش خود را می‌آویزد و با خیالی آسوده، با او درمی‌آمیزد. آنان حد طول عمر خود را مشخص نمی‌کنند، بلکه هنگامی که مردی به نهایت پیری رسید همه نزدیکان او گرد می‌آیند و او را همزمان با چند رأس حیوان قربانی می‌کنند، سپس گوشت‌ها را می‌پزند و با آن‌ها یک مهمانی ترتیب می‌دهند؛ و به این ترتیب کسانی که روز خود را اینگونه به پایان می‌برند شادترینها محسوب می‌شوند؛ ولی اگر کسی از بیماری بمیرد وی را نمی‌خورند بلکه وی را در زمین دفن می‌کنند و برای بخت بد او زیرا که قربانی نشده است، گریه و سوگواری می‌کنند. آنها هیچ دانه‌ای نمی‌کارند ولی در گله‌های خود زندگی می‌کنند و از ماهی که در رودخانه ارس (احتمالاً سیحون) فراوان است تغذیه می‌کنند. شیر چیزی است که آنها عمدتاً می‌نوشند و تنها خدایی که پرستش می‌کنند خورشید است؛ و برای آن اسب قربانی می‌کنند. تحت این باور که برای چابک‌ترین خدا باید چابک‌ترین جانور را هدیه داد…|هرودوت|<ref>هرودوت، کتاب ۱، بند ۲۱۶. ترجمه مرتضی ثاقب فر</ref>}}

 

== پانویس ==