مارتنزیت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: اثراضافه⟸اثر اضافه، زیردمای⟸زیر دمای
Amiralibasiri (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸:
 
== خواص ==
مارتزیت در فولادهای کربنی بوسیله [[خنک کردن سریع]] (quenching) [[آستنیت]] با سرعت بسیار بالا به دست می آید که اتم‌های کربن زمان لازم برای نفوذ در ساختار کریستالی برای تشکیل [[سمانتیت]] (Fe<sub>3</sub>C) پیدا نمی‌کنند. آستنیت (γ-Fe، آهن گاما)، یک محلول جامد از آهن و عناصر آلیاژی است. در نتیجه خنک کردن سریع، آستنیت FCC به فرم BCT به نامتشکیل مارتنزیت تبدیلهمواره می‌شود کههمراه با کربن اشباع شده‌است. تغییر شکلهای برشی که موجب ایجاد تعداد زیاد نابجایی می‌شود، یک مکانیسم اصلی تقویت فولاد است. بالاترین سختی یک فولاد مرواریدی ۴۰۰ [[برینل]] است در حالی که سختی مارتنزیت می‌تواند به ۷۰۰ برینل برسد.<ref name="Marks'">{{cite book|last=Baumeister, Avallone, Baumeister|title=Marks' Standard Handbook for Mechanical Engineers, 8th ed.|publisher=McGraw Hill|isbn=978-0-07-004123-3|chapter=6|pages=17,مقدار 18}}</ref>قابل
ملاحظه ای تغییر شکل مومسان در فاز آستنیت مادر است. تنش یا نیروی عکس العمل
حاصل از تغییر شکل مومسان آستنیت بر روی بلور مارتنزیت، رشد بلور مارتنزیتی را محدود
کرده و ادامه ی دگرگونی فقط با جوانه زنی بلورهای جدید مارتنزیت امکان پذیر است.صفحاتی از بلورهای آستنیت که بلورهای مارتنزیتی ترجیحاً بر روی آنها تشکیل می شود به
صفجات رابط موسومند. اگر فاز آستنیت نتواند تغییر شکلهای مومسان حاصل از برشهای مارتنزیت را تحمل کند در
8 فصل مشترک مارتنزیت - آستنیت مادر جدایش یا ترک خوردگی ایجاد می گردد. در نتیجه خنک کردن سریع، آستنیت FCC به فرم BCT به نام مارتنزیت تبدیل می‌شود که با کربن اشباع شده‌است. تغییر شکلهای برشی که موجب ایجاد تعداد زیاد نابجایی می‌شود، یک مکانیسم اصلی تقویت فولاد است. بالاترین سختی یک فولاد مرواریدی ۴۰۰ [[برینل]] است در حالی که سختی مارتنزیت می‌تواند به ۷۰۰ برینل برسد.<ref name="Marks'">{{cite book|last=Baumeister, Avallone, Baumeister|title=Marks' Standard Handbook for Mechanical Engineers, 8th ed.|publisher=McGraw Hill|isbn=978-0-07-004123-3|chapter=6|pages=17, 18}}</ref>
 
واکنش مارتنزیتی در هنگام خنک شدن شروع می‌شود زمانی که آستنیت به دمای شروع مارتنزیت (M<sub>s</sub>) می‌رسد و آستنیت به‌طور مکانیکی ناپایدار می‌شود. همان‌طور که نمونه خنک می‌شود، درصد قابل توجهی از آستنیت به مارتنزیت تبدیل می‌شود تا زمانی که دمای کمتر از استحاله (M<sub>f</sub>) به دست آید، که در آن زمان استحاله به پایان می‌رسد.<ref name="A.Q. Khan, University of Leuven, Belgium">{{citation|last=Khan|first=Abdul Qadeer|author-link =Abdul Qadeer Khan|last2=|first2=|author2-link=|title=The effect of morphology on the strength of copper-based martensites,|place=Leuven, Belgium|publisher=A.Q. Khan, University of Leuven, Belgium|series=|volume=1| origyear =1972|date=March 1972|edition=1|chapter=3|chapterurl=|page=| pages=300|language=German, English|url=|archiveurl=| archivedate=|doi=|id=|isbn=|mr=|zbl=|jfm=}}</ref>