مزه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برداشتن برچسب خرد |
|||
خط ۳۳:
[[پرونده:نمک خوراکی.jpg|بندانگشتی|[[سدیم کلرید]] یا نمک خوراکی ماده خوردنی است که امروزه به نماد مزهٔ شوری شناخته میشود که توسط یک [[دستگاه چشایی]] نرمال مزهای که از آن درک میشود شوری یا مزهٔ شور نام دارد.]]
'''شوری''' یا '''مزهٔ شور''' لغتی است برای توصیف طیفی از مزه یا احساسی مدروک شده توسط [[حس چشایی]]. به مادهای که مزهٔ شور دارد، [[شور]] گفته میشود. امروزه [[نمک|نمک خوراکی]] به عنوان نمادی برای مزهٔ شور تبدیل
=== اومامی (مطبوع) ===
{{مقاله اصلی|اومامی}}
این مزه به تازگی به چهار تای دیگر اضافه
== طعمدهندهها ==
خط ۵۰:
{{سخ}}شیرین، تلخ، شور، ترش، دِبش، لب ترش، گس، تند، زبان گز، مَلَس، لب شور، شورمزه، ترش و شیرین، میخوش.
{{سخ}}لغات بالا به مخلوطی از مزهها با نسبتهای خاصی گفته میشود، گرچه ممکن است که این لغات حواس لامسه را نیز دربر بگیرد و مخلوطی از آن را توصیف کند.
* در [[قرآن]] نیز مزهها چنین
حلو (شیرین) – مر (تلخ) – اجاج (تلخ و شور) – ملح (شور) – غدب (شیرین) – خمط (تلخ)<ref>فرهنگ موضوعی</ref>
|