تفاوت میان نسخه‌های «یتی»

اولین گزارش در مورد حضور موجودی غیرعادی در سال ۱۸۳۲ در ژورنال آسیایی انجمن بنگال منتشر شد. این گزارش بر مبنای مشاهدات بی اچ هاجسون، کوه‌نورد بریتانیایی منتشر شد. او گفت این موجود، موهایی طولانی و تیره داشت و او فکر کرده بود [[اورانگوتان|اورانگوتانی]]ی دیده‌است. اگر چنین چیزی صحت داشت، این اورانگوتان بیچاره، هزاران کیلومتر از زادگاه خود دور افتاده و به شدت سردش بود.<ref name=":0" />

در سال ۱۹۲۵ عکاسی به نام ان ای تومبازی تجربه خود از مشاهده یتی را ثبت کرد. او گفت موجودی دراز و لخت را در ارتفاع ۴۵۰۰ متری دیده‌است. کوتاه مدتی قبل از جنگ جهانی دوم، نازی‌ها هم به یتی علاقه‌مند شدند و تیمی را برای تحقیق در این مورد به نپال فرستادند. ارنست شافر، جهانگرد یکصد سال پیش به این نتیجه رسیده بود که چنین موجودی قطعاً خرس است.<ref name=":0" />

در سال ۱۹۵۳ روزنامه [[دیلی میل]] بریتانیا هم تیم تحقیقی به نپال فرستاد. این روزنامه یکسال بعد مقاله‌ای دربارهٔ یافتن جمجمه یتی جاپ کرد اما بعداً پروفسور فردریک وود با بررسی آن به این نتیجه رسید چیزی که پیدا شده نه جمجمه است و نه به اورانگوتان تعلق دارد.<ref name=":0" />

راینهولد مسنر، کوهنورد ایتالیایی در سال ۱۹۸۶ مدعی شد موجود اسرارآمیزی که دیده شده متعلق به یک گونه خرس در معرض انقراض بوده‌است. او گفت این موجود یا خرس قهوه‌ای هیمالیایی بوده یا خرس آبی رنگ تبتی که می‌تواند روی پاهای پشتی خود راه برود.<ref name=":0" />

با این وجود تحقیقی علمی که در سال ۲۰۱۷ صورت گرفت، به این نتیجه رسید که اسناد حضور یتی در این منطقه ناشی از مشاهده انواع خرس است و دانشمندان می‌گویند آنها «یکبار برای همیشه» ثابت کرده‌اند که یتی (مرد برفی) وجود ندارد. پروفسور شارلون لیندکویست که در [[دانشگاه بوفالو]] در [[نیویورک]] کار می‌کند گفته‌است یافته‌های ما نشان می‌دهد شالوده زیستی یتی‌ها به خرس‌های منطقه بر می‌گردد. او و همکارانش ۹ مورد از شواهد تاریخی حضور یتی را بررسی کرده‌اند که توسط گروهی که در حال ساخت فیلمی در مورد یتی‌ها بودند به دست آمده بود. آزمایش‌های دی‌ان‌ای نشان داد که این شواهد متعلق به خرس‌های پیر مرده بودند.<ref name=":0" />