نرم‌شدگی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳:
برای نمونه، در [[زبان فارسی|فارسی]]، «واو» در واژه‌هایی چون روش، دویدن، درویدن، نوین و خسروی، زمانی که صورت‌ها و مشتقات برو، بدو، درو کن، نوروز، و خسرو از آن‌ها تلفظ می‌شود، شکلی سست‌تر و محوتر به خود می‌گیرد.
با این ترتیب، گویشور زبان از [[اصل کم‌کوشی]] جهت آسان‌گویی بیشتر بهره می‌برد، چراکه وقتی نرم‌شدگی رخ می‌دهد آواهای انسدادی به سایشی، آواهای سایشی به [[نیم‌مصوت]]، و آواهای [[واک|بی‌واک (بی‌صدا)]] به واک‌دار (صدادار) تبدیل می‌شود و ادای کلمات را ساده‌تر می‌کند.
نرم‌شدگی می‌تواند باعث شود که یک [[هم‌خوان]] به‌اصطلاح «آوایی‌تر شود» و به شکل [[واکه|مصوت‌ها]] نزدیک‌تر شود یا به‌مرور به‌کلی حذف شود.
| |||