فرانسیسکو گویا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Arj49 (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
تمیزکاری
خط ۴۸:
| پانویس =
}}
'''فرانسیسکو خوزه گویا''' یا '''فرانسیسکو خوسه گویا''' {{اسپانیایی|Francisco José de Goya y Lucientes}} {{IPA-es|fɾanˈθisko xoˈse ðe ˈɣoʝa i luˈθjentes|lang}}{{رچ}} (زادهٔ [[۳۰ مارس]] [[۱۷۴۶ (میلادی)|۱۷۴۶]] - درگذشتهٔ [[۱۶ آوریل]] [[۱۸۲۸ (میلادی)|۱۸۲۸]]) [[نقاشی|نقاش]] و [[چاپ (هنر)|چاپگر]] [[اسپانیا]]یی بود.
 
فرانسیسکو گویا از آخرین بازماندگان نسل ''استادان کهنه‌کارِ''*<ref>The Old Masters</ref> اروپایی (لقبی که به نقاشان اروپاییِ پیش از [[قرن نوزدهم]] اطلاق می‌شد) و از پیشگامان دوران پیش از [[مدرنیسم]] است که [[فلسفه ذهن|فلسفهٔ ذهنی]] و تکنیک به‌کاررفته در آثارش، سال‌ها بعد مورد استفادهٔ نقاشان بزرگی چون [[ادوار مانه]] و [[پابلو پیکاسو]] قرار گرفت. وی بعد از یک [[تب]] شدید، در سال ۱۷۹۲ [[ناشنوایی|کر]] شد و این باعث درون‌گرایی و کناره‌گیری او گردید.
خط ۵۶:
گویا در سال ۱۷۴۶ در [[فوئندتودوس]] (Fuendetodos)، [[ساراگوسا (استان)|ساراگوسا]]، بخش [[آراگون]] اسپانیا متولد شد. پدرش خوزه بِنتیو گویا فرانکو و مادرش گریسیا لوسینته سالوادور بود. [[دوران کودکی]]ش را در فیونتدوس گذراند. پدرش از راه [[زرگری]] زندگی را می‌گذراند. در سال ۱۷۴۹ خانوادهٔ او خانه‌ای در شهر [[ساراگوسا]] خریدند و چند سال بعد به آنجا رفتند. گویا در اسکولاس پیاس به مدرسه می‌رفت. در این زمان دوست صمیمی او مارتین زاپاتر بود؛ و مکالماتش از سال ۱۷۷۰ تا ۱۷۹۰ منبع ارزشمندی است برای پی بردن اوایل زندگی او در مادرید. در ۱۴ سالگی گویا نزد جوزف لوزن نقاش به کار آموزی مشغول شد. او به مادرید رفت وبا آنتون رافائل منگس که نقاش شناخته شده‌ای نزد خانوادهٔ سلطنتی بود هم کلاس شد. او با مخالفت جدی استاد خود مواجه شدو امتحاناتش ناامیدکننده بود. گویا ناامیدانه در سالهای ۱۷۶۳ و ۱۷۶۶ درخواست ورود به آکادمی هنر کرد اما پذیرفته نشد.
بعد از آن به رم رفت جایی که جایزهٔ دوم مسابقات نقاشی که توسط شهر پارما پایه‌ریزی شده بود به دست آورد. بعد از آن سال به زاراگوسا بازگشت و قسمت‌هایی از گنبد باسیلیکای (به سپاس از نام خدا) نقاشی کرد. چرخه‌ای از نقاشی‌های فرسک در کلیسای چارت هاس آلودی و در سوبرا دیل پلس را از خود به نمایش گذاشت. او به نزد فرانسیسکو بایو سوبیاس رفت و نقاشی‌هایش به خاطر استفادهٔ ظریفانه از تونالیته به شهرت رسید.
 
او در ژوئیه ۱۷۷۳ با خواهر بایو جوزفا که گویا او را پپا صدا می‌کرد ازدواج کرد. ارتباط بایو با [[آکادمی سلطنتی]] [[هنرهای زیبا]] به گویا کمک کرد که به عنوان طراح قالی‌هایی که قرار بود توسط کارخانهٔ سلطنتی بافته شوند کار کند. در طول تنها ۵ سال نزدیک به ۴۲ الگو را طراحی کرد که بیش‌ترین آثار برای تزئین ویا پوشش قسمت‌های خالی دیوارهای ال اسکوریال و پالاسیو ریل دپاارادو اقامتگاه‌های تازه ساخت سلاطین اسپانیایی نزدیکی مادرید استفاده شد. همین باعث شد تا توجه پادشاهان اسپانیایی به استعداد او جلب شود وبعدها به دربار راه پیدا کند.
او هم چنین یک تابلوی قربانگاه کلیسای [[سن فرانسیسکو]] ال گرانده در مادرید را نقاشی کرد؛ که این منجر به عضویت آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا شد.