پیوند هیدروژنی علاوه بر ایجاد واکنش بین مولکول های آب ، مسئول جاذبه ی بین مولکول های آب با سایر مولکول هامولکول‌ها یا سطوح است . به عنوان مثال ، پیوند هیدروژنی اساس تشکیل لایه آبی است که در اطراف ماکرومولکول های مهم بیولوژیکی نظیر پروتئین ها ، اسیدهای نوکلئیک و کربوهیدرات ها وجود دارد . این لایه ها به طور محکم پیوند برقرار کرده و به شدت آرایش یافته اند ، اغلب به [[آب پیوندی]] Bound water معروفند . برآورد شده است که آب پیوندی 30 درصد وزن خشک مولکول های پروتئین هیدراته را تشکیل می دهد . آب پیوندی برای پایداری مولکول های پروتئین مهم است . آب پیوندی لایه ای ضربه گیر در اطراف پروتئین ایجاد می کند که مانع از نزدیکی زیاد مولکول هامولکول‌ها و در نتیجه (مانع از ) توده ای شدن و رسوب آن ها می شود.<ref>مقدمه ای بر فیزیولوژی گیاهی ، ویلیام ج هاپکینز ترجمه علی احمدی ، پرویز احسان زاده ، فرهاد جباری، انتشارات دانشگاه تهران صفحه ی 52 و 53</ref>
در [[آب شناسی]] آب پیوندی لایه بسیار نازکی است که مواد معدنی را احاطه می کند .
