پسااستعمارگرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

سعید،گفتمان را صورت زبانیِ دانش و قدرت می داند که از ابزار قدرت برای گسترش بازنمایی شان از شرق استفاده می کنند. او با بررسی نوشته های پژوهشگران، سفرنامه ها و... نشان می دهد چگونه اروپاییان در دوران پس از روشنگری، نخست شرق را به گونه ای نوشتاری تصاحب کردند. وی معتقد است گفتمان تفاوت (شرق شناسی) توانست شرق همچون دیگرِ تمدنیِ اروپا تصویر کند. مثلاً در مورد عربها این طور تصویر می شودمی‌شود که شتر سواران تروریست، شهوت پرست بوده و ثروت فراوان آنان هتک حرمت تمدن واقعی است.و احساسی بودن، بدویت، جباریت شرق، غرب خردورز، دموکرات و پیشرفته را می سازد. غرب به عنوان مرکز و شرق در حاشیه عمل می کند. شرق شناسی، استعمارگری اروپایی را به عنوان یک گفتمان یعنی بازنمایی، تخیل، ترجمان، در برگیری و اداره شرقِ ناسازگار و غیر قابل درک از رهگذر رمزها و قراردادهای متنی مورد بحث قرار می دهد. در اندیشه سعید اسلام هسته اصلی گفتمان و ایدئولوژی شرق شناسی امروز است و به سرنوشت و فرجام آن ابتدا به عنوان یک چیز یکپارچه و سپس با دشمنی و وحشت ویژه ای به آن نگاه می شود. در این راستا یکی از منابع رسانه ها هستند که اسلام را به عنوان خطر جدی برای جوامع غربی تصویر می کنند و جنبش های احیاگر اسلامی را سازمان های تروریستی و بنیادگرا نامگذاری می کنند.